Język polski - Wydarzenia | Liceum Ogólnokształcące im. Janka Bytnara w Kolbuszowej

- - Wydarzenia
    
    Spotkanie z Wernyhorą
    
    Od kilkunastu lat klasy trzecie w czasie omawiania literatury Młodej Polski jadą do Krakowa, aby zobaczyć miejsca związane z artystami tego okresu. Tym razem 18 października 2024 r. klasy 3A i 3E rozpoczęły zwiedzanie od Muzeum Młodej Polski - słynnej RYDLÓWKI, w której 20 listopada 1900 roku tańczyli weselnicy najsłynniejszego polskiego wesela - Lucjana Rydla z Jadwigą Mikołajczykówną. Cały Kraków mówił wtedy o tym weselu, bo znany artysta żenił się z chłopką - dziewczyną z Bronowic (wtedy podkrakowskiej wsi). Kolejny punkt zwiedzania to Wzgórze Wawelskie. Zainteresowanie budził śmiały projekt przebudowy Wzgórza Wawelskiego dla uczynienia tego miejsca centrum całej Polski, gdy uda się wreszcie odzyskać niepodległość. Tu miała być siedziba przyszłego króla Polski i wszystkie państwowe instytucje. Weszliśmy oczywiście do Katedry wawelskiej, bo poczuć wielkość Polski patrząc na ołtarz, przy którym koronowani byli nasi królowie, gdy to Polska stanowiła centrum Europy i pozostałe państwa mogły tylko pomarzyć np. o tym, by zakupić sobie tyle cennych arrasów, co polski król Zygmunt August
    
    Dalsza trasa zwiedzania wiodła przez centrum Krakowa. Dzięki cudownej, jesiennej pogodzie, wśród przepięknie wybarwionych liści, można było spacerować słynnymi Plantami, by w pięknym słoneczku, dotrzeć do kościoła oo. franciszkanów i zobaczyć nie tylko oryginalną, ludową polichromię wykonaną przez Stanisława Wyspiańskiego, ale podziwiać jego słynny witraży Bóg Ojciec- Stań się!, który uchodzi za jeden z najpiękniejszych w Europie. Uczniowie poznali twórczość malarską i witrażową naszego młodopolskiego artysty, a także posłuchali o jego niełatwym charakterze, determinacji i nieustępliwości w realizacji własnych zamysłów artystycznych. Posłuchać można było o jego projektach sztuki użytkowej, czyli projektach krzeseł, balustrad itp. Odwiedziliśmy także Galerię Narodową w Sukiennicach, aby zobaczyć oryginalny obraz Jana Matejki pt. ”Wernyhora”, bo to przecież ten bohater zawitał do Bronowic w czasie wspomnianego wesela. Oczywiście ukoronowaniem wyjazdu był torcik Michalika i kawusia w słynnej młodopolskiej kawiarni „Jama Michalika”, gdzie spotykała się cała Cyganeria Artystyczna Krakowa. Do dziś można oglądać „pijaną Bramę Floriańską” lub inne rysunki, w pospiechu malowane przez artystów tamtego czasu.
    
    Na koniec jeszcze spacer w jesiennej scenerii po Plantach krakowskich. Podziwiając kolory drzew, których nawet najwięksi impresjoniści nie potrafili zatrzymać na swoich obrazach. Apetyt na kolejne wyjazdy rozbudził się, a to dowód, że nudy nie było.
    
    /azs
    
    Kolbuszowskie perełki przed oczami licealistów
    
    Kolbuszowa od kilkunastu lat ma w zbiorach bibliotecznych ogromnie cenne perełki, czyli 174 starodruki czyli książki powstałe przed końcem XVIII wieku. Niektóre z nich drukowane były w krakowskiej drukarni Łazarzowej, a więc w tej samej, gdzie drukowano np. dzieła Jana Kochanowskiego. Jest to bezcenne źródło do opracowań bibliografii proboszczów, ale i właścicieli Kolbuszowej, szczególnie, że Kolbuszowa nie ma zbyt wielu dokumentów dotyczących historii. Starodruki były przekazane przez proboszcza ks. Lucjana Szumierza do Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej, gdzie znalazły specjalnie przygotowane miejsce. Tak cenne zbiory, po konserwacji muszą być przechowywane w odpowiedniej temperaturze i wilgotności, aby nie uległy szybkiemu zniszczeniu. Kustosz starodruków pan Grzegorz Mazan, który jest za nie odpowiedzialny, bardzo się troszczy o ich stan. Księgi nie są udostępniane każdemu i w każdej chwili, ale kustosz sam (w specjalnych rękawiczkach) dotyka pięknych opraw i iluminowanych kart wskazując najcenniejsze zdobycze.
    
    Te wyjątkowe zabytki mogli z bliska podziwiać uczniowie kl.1d, którzy jako pierwsi po przerwie spowodowanej pandemią, udali się do kolbuszowskiej biblioteki wraz ze swoją polonistką Aliną Ziętek-Salwik, by posłuchać jak pan Grzegorz Mazan z pasją opowiada o tych kolbuszowskich skarbach.
    
    Na początku uczniowie posłuchali o dziejach pisma i wytwarzania papieru od czasów najdawniejszych. Dowiedzieli się jak wyglądała produkcja ręczna papieru. Oglądając prezentację multimedialną śledzili kolejne etapy powstawania druku od wynalezienia ruchomej czcionki przez Gutenberga, aż do powstania pierwszych książek i czasopism, następnie powstania pierwszych oficyn wydawniczych i drukarni.
    
    Kolejne grupy uczniów będą mogły w ustalonych terminach oglądać kolbuszowskie starodruki.
    
    /azs/
    
    Szkoła na przestrzeni wieków- wystawa w MiPBP
    
    We czwartek, 29 lutego w gmachu Oddziału Edukacji Kulturalnej i Regionalnej Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej (starej Synagodze) w Kolbuszowej przy ulicy Piekarskiej 17, miało miejsce otwarcie wystawy zatytułowanej "Szkoła na przestrzeni wieków". Uroczystego otwarcia dokonał Pan Paweł Michno Dyrektor Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej w Kolbuszowej. O wystawie opowiadał jest twórca pan Grzegorz Mazan, o zbiorach, które udało się zgromadzić mówili: pasjonat historii regionalnej i zarazem właściciel wielu materiałów eksponowanych na wystawie Pan Andrzej Wesołowski i jego syn Pan Karol Wesołowski, z kolei Pan Andrzej Dominik Jagodziński Prezes Regionalnego Towarzystwa Kultury im. Juliana Macieja Goslara i były dyrektor Biblioteki Publicznej w Kolbuszowej wspominał m. in. byłego dyrektora naszego liceum Karola Grodeckiego, który przekazał swój ogromny zbiór fotografii Kolbuszowej i okolic do zbiorów publicznych.
    
    Ekspozycja prezentuje historię kolbuszowskiego szkolnictwa, począwszy od czasów Autonomii Galicyjskiej po lata 80. XX w. Można zobaczyć archiwalne fotografie, świadectwa szkolne, podręczniki, przybory szkolne oraz tablicę z budynku kolbuszowskiej Szkoły Powszechnej Męskiej z okresu międzywojennego.
    
    W wydarzeniu wzięli udział uczniowie kl. 3A  Liceum Ogólnokształcącego wraz z opiekunkami Alina Ziętek-Salwik i Agnieszką Bałchan. Uczniowie mieli możliwość wypowiedzieć się przed mikrofonem Polskiego Radia Rzeszów, gdy poprosiła o ro redaktor Barbara Kozłowska.
    
    Wystawę można zwiedzać do dnia 30 czerwca 2024 r.
    
    AZS
    
    Lekcja polskiego i historii pod Wawelem
    
             We środę 26 kwietnia br. uczniowie klas I a oraz II a naszego liceum udali się do Krakowa, by tam poszerzyć i utrwalić zdobytą wiedzę z języka polskiego oraz historii.
    
    Taka forma edukacji stosowana jest od kilkunastu lat i doskonale się sprawdza, bo uczniowie potwierdzają, że łatwiej im zapamiętać np. cechy różnych stylów w architekturze, gdy zobaczą przykłady takich budowli.
    
    Zaczęliśmy od Collegium Maius - najstarszej części Uniwersytetu Jagiellońskiego, aby rozbudzić pragnienie studiowania na tej najzacniejszej polskiej uczelni. Spotkanie z miastem rozpoczęłyśmy od spaceru Plantami w pięknym wiosennym słońcu podziwialiśmy budzącą się do życia przyrodę. Odwiedziliśmy kościół Franciszkanów, gdzie znajdują się polichromie i witraże autorstwa Wyspiańskiego, w tym słynny witraż Bóg Ojciec- Stań się!
    
    Pani przewodnik   w zajmujący sposób opowiadała o zabytkach Krakowa prowadząc nas od Kościoła Mariackiego, gdzie młodzież podziwiała odnowiony monumentalny Ołtarz Wita Stwosza (chyba jeden z najsłynniejszych ołtarzy w Polsce) przez Rynek i dalej ulicą Grodzką i Kanoniczą, aż pod Wawel. Starała się przykuć uwagę do zabytków ukazujących piękno różnych stylów. Zapewne od tego dnia uczniowie z daleka rozpoznają budowle w stylu gotyckim czy renesansowym. Był m.in. kościół św. Piotra i Pawła z piękną barokową fasadą i wnętrzem ukazującym tzw. biały barok jezuicki, a obok kościół św. Andrzeja –przykład sztuki gotyckiej. Zwieńczeniem tego wyjątkowego spaceru było wejście na Wzgórze Wawelskie, by podziwiać piękno renesansowego dziedzińca, ale przede wszystkim, by uklęknąć w Katedrze wawelskiej, w sercu polskości, czyli między sarkofagami królów Polski, przed konfesją św. Stanisława, przy tronie koronacyjnym i poczuć, że tu są nasi przodkowie i tutaj można „poczuć” wielkość, bogactwo i siłę naszej historii.
    
    Przewodnikiem po mieście była Anna Kapera, która od kilku lat współpracuje z naszym kolbuszowskim LO pomagając w realizacji tego projektu.
    
    Alina Ziętek-Salwik
    
    Z wizytą w Warszawie
    
    W dniach 27 – 29 października 2022 r. uczniowie Liceum Ogólnokształcącego im. Janka Bytnara w Kolbuszowej byli w Warszawie w ramach ministerialnego projektu ,,Poznaj Polskę”. Wycieczkę wsparła Regionalna Fundacja Rozwoju Serce oraz Rada Rodziców. Do stolicy zaproszono uczniów wyróżniających się osiągnięciami w nauce, sukcesach w konkursach przedmiotowych oraz pracą na rzecz szkoły.
    
    W pierwszym dniu wycieczki zobaczyliśmy Muzeum W. Gombrowicza w Wsoli otoczonego malowniczą scenerią parku. Kolejnym punktem na trasie wycieczki był Zamek Królewski. Zwiedzanie było połączone z lekcją muzealną pt. ,,Z wizytą u króla”. Pani przewodnik z niezwykłą lekkością wprowadziła wszystkich w zwiewne i taneczne czasy stanisławowskie. Mogli w ten sposób zgłębić i poszerzyć swoją wiedzę na temat codzienności króla, sposobu przyjmowania gości oraz zasad panujących na zamku. Wiedzy teoretycznej towarzyszyła praktyka, np. nauka przywitania króla ukłon męski i kobiecy. Zamek zachwycił bogactwem zdobień, podkreśleniem ducha narodowego. Kolejnym punktem była rezydencja króla Jana III Sobieskiego w Wilanowie. Wnętrze przykuwało uwagę pięknymi zabytkami z kultury barokowej, azjatyckiej oraz antycznej. Rezydencję otaczają barwne ogrody z wyjątkowym parkiem i stawem, przy którym można było odpocząć.
    
    Wieczorem spacerowaliśmy pod Liceum im.Stefana Batorego, które jest związane z patronem naszej szkoły oraz jego przyjaciółmi z Szarych Szeregów. Byliśmy także pod Sejmem RP na ul. Wiejskiej. Piątek rozpoczęliśmy wizytą w Łazienkach Królewskich. Pani przewodnik opowiadała o historii letniej rezydencji króla Stanisława Augusta Poniatowskiego oraz o genezie powstania listopadowego związanego z Łazienkami. Trakt królewski poprowadził nas na Stare Miasto, złożyliśmy wizytę syrence, zobaczyliśmy barbakan, Krakowskie Przedmieście, plac Piłsudskiego oraz oddaliśmy cześć pamięci poległym przy Grobie Nieznanego Żołnierza. Ogromne wrażenie wywarła na nas wizyta w Muzeum Narodowym. Uczniowie zostali podzieleni na dwie grupy-grupa poznająca obrazy Młodej Polski oraz grupa zwiedzająca dzieła Jana Matejki. Obu grupom towarzyszyła lekcja muzealna. Po lekcji mogliśmy indywidualne zwiedzać wszystkie zbiory muzeum. Mogliśmy podziwiać obrazy najwybitniejszych polskich malarzy, np. Jana Matejki, Stanisława Wyspiańskiego, Józefa Mehoffera, Olgi Boznańskiej, Leona Wyczółkowskiego czy Jacka Malczewskiego. Wieczorową porą udaliśmy się na Cmentarz Powstańców Warszawskich oraz pod miejsce akcji pod Arsenałem, gdzie zapaliliśmy znicze, by uczcić pamięć o heroizmie i poświęceniu Polaków związanych z tymi wydarzeniami.
    
    W ostatnim dniu wycieczki zwiedzaliśmy Zespół Cmentarzy Wyznaniowych na Powązkach oraz cmentarz wojskowy na Powązkach. Na cmentarzu wojskowym odwiedziliśmy mogiły patrona naszej szkoły - Janka Bytnara, jego rodziców oraz tragicznie poległych harcerzy i harcerek walczących podczas II wojny światowej . Udaliśmy się także na ,, Łączkę”, gdzie został postawiony symboliczny krzyż poświęcony Józefowi Batoremu, żołnierzowi wyklętemu z Kolbuszowej zamordowanemu przez Służby Bezpieczeństwa w PRL-u. W drodze z Warszawy odwiedziliśmy ostatni punkt wycieczki-Muzeum Jana Kochanowskiego w Czarnolesie. Zachwycił nas idylliczny park oraz harmonia całego obiektu i dlatego sprowokował do recytacji wierszy najwybitniejszego poety polskiego.
    
    Magda i Amelia
    
    Obchody Konstytucji 3 Maja w Kolbuszowej
    
    3 maja z udziałem mieszkańców gminy i powiatu, pocztów sztandarowych i zaproszonych gości odbyły się uroczystości z okazji 231. rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja.
    
    Po pandemicznej przerwie Kolbuszowa powróciła do obchodów Święta Konstytucji w pełnej oprawie. Głównym punktem obchodów była uroczysta Msza św. w intencji Ojczyzny odprawiona w kościele pw. Wszystkich Świętych. Po nabożeństwie przemaszerowano do Miejskiego Domu Kultury. Pod tablicą upamiętniającą uchwalenie Konstytucji 3 Maja złożono biało-czerwone kwiaty. Kolejnym punktem obchodów był referat na temat okoliczności powstania i uchwalenia Konstytucji 3 Maja, który wygłosiła wicedyrektor LO Małgorzata Gołębiowska. W tym roku część artystyczną przygotowali nasi uczniowie pod kierunkiem nauczycielki języka polskiego Alina Ziętek-Salwik.
    
    Pierwsza część oparta była na multimedialnej prezentacji obrazu Jana Matejki pt: „Konstytucja 3 Maja omawiającej poszczególne postaci z wyjaśnieniem ich znaczenia dla tego wydarzenia. Następnie narratorzy Kasia Koczot i Maciek Sudoł zwracali uwagę na znaczenie moralno- polityczne tej konstytucji. Po wspólnym odśpiewaniu hymnu Michał Kopeć recytował fragmenty poematu Karola Wojtyły „Myśląc Ojczyzna” z towarzyszeniem fletu (Patrycja Wiącek). Miłym akcentem był śpiew piosenki „Taki kraj” w wykonaniu Marty Guzior na tle prezentacji ze zdjęciami miejsc ważnych dla mieszkańców Kolbuszowszczyzny. Marcin Blat zwrócił uwagę, że dzieje naszej ojczyzny to nie tylko dni szczęśliwe, dlatego akademię zakończyła piosenka „Modlitwa o pokój” w wykonaniu Patrycji Wiącek.
    
    Na zakończenie uroczystości starosta Józef Kardyś wręczył nagrody laureatom VII Powiatowego Konkursu Twórczości Patriotycznej pn. „Kocham Cię Polsko”.
    
    (azs)
    
    Śladami Młodej Polski, czyli lekcja języka polskiego w Krakowie
    
    Klasy 3AP i 3 BP odbyły lekcję w języka polskiego w terenie na temat „Ślady dziedzictwa narodowego w Krakowie”. Od kilku lat z powodzeniem realizowany jest projekt lekcji rozszerzającej i uzupełniającej wiadomości uczniów zdobywane na lekcjach w liceum, co daje szanse emocjonalnego przyjęcia wiadomości, a w ten sposób łatwiejszego zapamiętania ich.
    
    Na dobry początek uczniowie znaleźli się w najsłynniejszej kawiarni Krakowa przeomu wieków Michalikowej Jamie, ulubionym miejscu spotkań młodych artystów tzw. cyganerii artystycznej. Kawiarnia do dzisiaj zachowała tamten wystrój. Posileni herbatką i torcikiem, mogliśmy zwiedzać kolejne interesujące miejsca.
    
    Byliśmy w Krakowie, wiec trzeba było obejrzeć słynny na całą Europę, ołtarz Wita Stwosza w kościele Mariackim. Dochodziło południe, więc oglądaliśmy otwarcie ołtarza. Po poznaniu historii związanych z tym miejscem, wysłuchaliśmy hejnał. Tym razem było wielu turystów, wiec hejnalista na koniec pozdrawiał wszystkich machając trąbką. Niedaleko Rynku, przy ulicy Jagiellońskiej jest najstarsza część Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Maius. Weszliśmy na dziedziniec, by poczuć atmosferę średniowiecznego miasta studenckiego i rozbudzić pragnienie wejścia w mury uczelni, w której studiowali m. in. Mikołaj Kopernik czy Karol Wojtyła. Dało się poczuć dostojeństwo i piękno najstarszej polskiej Alma Mater. Interesujące było wysłuchanie hymnu uczelni, któremu towarzyszył pokaz figur osób najbardziej dla tej uczelni zasłużonych.
    
    Dzięki cudownej, jesiennej pogodzie, wśród przepięknie wybarwionych liści, można było spacerować słynnymi Plantami, by w pięknym słoneczku, dotrzeć do kościoła oo. franciszkanów i zobaczyć nie tylko oryginalną, ludową polichromię wykonaną przez Stanisława Wyspiańskiego, ale podziwiać jego słynny witraży Bóg Ojciec- Stań się!, który uchodzi za jeden z najpiękniejszych w Europie. Uczniowie poznali twórczość malarską i witrażową naszego młodopolskiego artysty, a także posłuchali o jego niełatwym charakterze, determinacji i nieustępliwości w realizacji własnych zamysłów artystycznych. Posłuchać można było o jego projektach sztuki użytkowej, czyli projektach   krzeseł, balustrad itp. Zainteresowanie budził jego śmiały projekt przebudowy Wzgórza Wawelskiego.
    
    Pani Przewodnik w interesujący sposób opowiadała o zabytkach młodopolskich Krakowa- secesyjnych kamienicach i o pierwszym teatrze, gdzie wystawione było „Wesele”.   Uczniowie podziwiali ten budynek tylko z zewnątrz, ale z zainteresowaniem słuchali o emocjach mieszkańców Krakowa związanych z wystawieniem tej sztuki i niemałym skandalu, który temu towarzyszył.
    
    Bardzo ważnym punkt spotkania z Krakowem i jego zabytkami, stanowiło zwiedzanie Katedry na Wawelu. W miejscu, gdzie koronowani byli nasi królowie, w monumentalnych przestrzeniach wypełnionych gobelinami, rzeźbami i przedmiotami będącymi świadkami największych wydarzeń w naszej historii, można było z duma pomyśleć, że jesteśmy Polakami i w pewien sposób należymy do tego miejsca. Takie uczucia dumy potęgowało też zwiedzanie Grobów Królewskich i Dzwonu Zygmunta. Ten dostojny, szesnastowieczny dzwon bijący tylko kilka razy w roku, ma nadzwyczajną moc spełniania marzeń- wystarczy tylko go dotknąć i pomyśleć życzenie, aby się spełniło. No, przynajmniej tak mówi legenda.
    
    Spotkanie z młodopolskim Krakowem zakończył spacer nad Wisłą. A wiedza? Będzie sprawdzona już na najbliższym sprawdzianie z literatury i sztuki tego okresu.
    
    (azs)
    
    Kto czyta, żyje wielokrotnie
    
    Podczas tegorocznej, dziesiątej odsłony Narodowego Czytania w całej Polsce czytano Moralność pani Dulskiej Gabrieli Zapolskiej. Gabriela Zapolska napisała Moralność pani Dulskiej jesienią 1906 roku. Utwór bardzo szybko stał się popularny i jest uważany za jedno z najważniejszych osiągnięć twórczych pisarki. Prapremiera sztuki odbyła się 15 grudnia 1906 roku w Teatrze Miejskim w Krakowie. Kilka tygodni później wystawiono ją w Warszawie, a następnie we Lwowie, gdzie autorka osobiście czuwała nad przygotowaniami i brała udział w próbach. Moralność pani Dulskiej weszła do żelaznego repertuaru polskich teatrów, wznawiano ją wielokrotnie i zawsze z powodzeniem.
    
    Dramat ten to wyjątkowy utwór, który piętnuje obłudę i zakłamanie. Odnajdujemy w nim komizm i gorzką ironię, mistrzowskie odmalowanie postaci i wyczucie języka, ale przede wszystkim uniwersalne przesłanie moralne, które w imię uczciwości i sprawiedliwości każe potępiać zło. Sztuka Zapolskiej wzbogaciła literaturę polską o ważną refleksję społeczną. Pojęcie „dulszczyzna” weszło na trwałe do języka potocznego i na przestrzeni epok było różnie interpretowane, stając się przedmiotem żywych dyskusji.
    
    W ubiegłą sobotę, 4 września uczniowie naszej szkoły brali udział w akcji Narodowe Czytanie organizowane przez Bibliotekę Miejską i Publiczną w Kolbuszowej. W rolę Anieli Dulskiej wcieliła się Emilia Konsur (kl. IIIAG). Zbyszka Dulskiego zagrał Maciej Sitko ( kl. IIIAG). Juliasiewiczową była Martyna Kolasa ( kl. IIIAG). Emilia Rusin i Gabriela Pawłowska (kl. IIIDP) zagrały córki Dulskiej – Hesię i Melę. Magdalena Surowiec (kl. IIC) wcieliła się w rolę Lokatorki ( kamienicy Dulskiej), a Natalia Tylutka odegrała rolę Hanki ( służącej Dulskiej).
    
    W.J.
    
    FRASZKA!
    
    Poznaliśmy wyniki Ogólnopolskiego Konkursu Polonistycznego pn. „Fraszka”, którego celem jest upowszechnianie wśród młodzieży wiedzy z zakresu języka polskiego.
    
    Niezmiernie miło nam poinformować, że Justyna Czajkowska ( kl. II C) uzyskała bardzo dobry wynik w konkursie, natomiast dyplom uznania przyznano Kindze Zielińskiej (kl. II C).
    
    Serdecznie gratulujemy uczennicom sukcesu!
    
    Sukces Justyny Czajkowskiej
    
    W WSIiZ w Rzeszowie, 13 grudnia miał miejsce okręgowy etap VI Olimpiady Wiedzy o Mediach, w którym uczestniczyły cztery nasze uczennice.
    
    W październiku br. Uniwersytet Warszawski przy wsparciu 16 uniwersytetów w całej Polsce ogłosił organizację VI Olimpiady Wiedzy o Mediach. Udział w pierwszym etapie wymagał od uczniów napisania pracy konkursowej na jeden spośród pięciu ogłoszonych tematów.   Spośród osób, które wypełniły ten warunek, Komitet Olimpiady Okręgu na Podkarpaciu mieszczący się w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie, zakwalifikował cztery osoby do etapu okręgowego: Justynę Czajkowską, Magdalenę Lis, Zuzannę Sitarz oraz Karolinę Stępień.
    
    13 grudnia dziewczyny uczestniczyły w zmaganiach II etapu olimpiady. Na początku pisały test wiedzy z dziennikarstwa, ale także wiedzy ogólnej, polityki, informatyki, a nawet gier komputerowych i właściwie ciężko określić z czego jeszcze, tak rozległej wiedzy dotyczył. Po wykładzie redaktora Radia Rzeszów Szymona Tarandy, poczęstunku i obejrzeniu materiałów promocyjnych WSIiZ, ogłoszone zostały wyniki, wręczono nagrody i dyplomy wszystkim uczestnikom. Z wielką radością usłyszeliśmy, że Justyna Czajkowska z kl.2c zakwalifikowała się do etapu centralnego Olimpiady Wiedzy o Mediach i w marcu będzie walczyć w Warszawie o indeks i nagrody rzeczowe.
    
    Alina Ziętek-Salwik
    
    Szekspir o ludzkiej naturze
    
    18. uczniów, w ramach realizacji projektu pn. „Ze sztuką na ty”, sponsorowanego przez Regionalną Fundację Rozwoju „Serce”, wzięło udział 10 grudnia 2019 r. w spektaklu teatralnym w rzeszowskim teatrze.
    
    „Otello” W. Szekspira w adaptacji rzeszowskiego Teatru Przedmieście opowiada o miłości. Jeśli jest na świecie coś, za co warto umierać to właśnie miłość( patrz „Romeo i Julia”). Miłość to rzadki dar, to łaska Boża. A jeżeli zdarzy się na ziemi wielka miłość to skazana jest na niebezpieczeństwo – niebezpieczeństwo ludzkiej natury.
    
    Reżyser adaptacji teatralnej – p. A. Adamska przeniosła wydarzenie do polskiej rzeczywistości. Oglądamy polskie przyjęcie weselne, śpiewamy państwu młodemu „Sto lat”, zjadamy tort weselny… Bo bohaterowie Szekspira są na wskroś współcześni, brak im zaufania, są podejrzliwi, nie wierzą w miłość, łatwo nimi manipulować. Ulegają podszeptom naszej kultury. Otello z miłości zabija…. swą ukochaną Desdemonę!
    
    Niewątpliwie warto było !
    
    W piątek, 15 listopada 2019 r., w ramach realizacji projektu pn. „ Ze sztuką na ty” sponsorowanego przez Regionalną Fundację Rozwoju „Serce” 15 uczniów naszego Liceum miało możliwość uczestniczenia w koncercie symfonicznym w Filharmonii Podkarpackiej. W programie koncertu wysłuchaliśmy ORKIESTRY SYMFONICZNEJ FILHARMONII PODKARPACKIEJ pod batutą MASSIMILIANO CALDI z Włoch, która wykonała E. Elgara – Preludium symfoniczne „Polonia” op. 76
    
    F. Chopina - Koncert fortepianowy f-moll op. 21
    
    E. Griega - I i II Suita „Peer Gynt”
    
    Koncert f – moll (1829) Chopina o strukturze klasycznej i fakturze brillant, który łączy w sobie wirtuozerię z mozartowską prostotą, a romantyczną poetyczność z ludową nutą wykonała JULIA KOCIUBAN na fortepianie.
    
    Oryginalność zakorzenioną w tradycji słyszeliśmy również w muzyce Griega - norweskiego kompozytora nazywanego „Chopinem Północy”. I może coś w tym jest…. wystarczy posłuchać wzruszającej  Pieśni Solvejgi, w której słodycz kantyleny „ochłodzona” jest północnym kolorytem brzmienia.
    
    
    
    „Głucho wszędzie, ciemno wszędzie…”
    
    „Pospólstwo więc święci Dziady tajemnie w kaplicach lub pustych domach niedaleko cmentarza […]” Tak pisał Adam Mickiewicz we wstępie do II części „Dziadów”. Być może sam brał niegdyś udział w tym ludowym obrządku, w którym pogański zwyczaj mieszał się z chrześcijańską tradycją. Niewykluczone, że i Moniuszko miał ku temu sposobność, choć dziś trudno znaleźć na to dowody. Nie ulega natomiast wątpliwości, że w kantacie scenicznej „Widma” udało się kompozytorowi wydobyć naturalną muzyczność tkwiącą w opisanym przez Mickiewicza rytuale. Silna integracja pierwiastka literackiego i muzycznego stanowi niezaprzeczalną wartość dzieła.
    
    Prapremiera kantaty odbyła się dopiero w 1865 roku, w drugą rocznicę wybuchu Powstania Styczniowego. Kompozycja wzbudziła zachwyt publiczności. Jakże silne wrażenie musiało wywrzeć na zniewolonym przez zaborców narodzie tak żywe wspomnienie dawnych obrządków…
    
    Także i my (uczniowie biorący udział w konkursach humanistycznych) mieliśmy możliwość uczestniczyć w tym narodowym obrzędzie. 10 listopada 2019 r. Opera Królewska z Warszawy wystawiła w Podkarpackiej Filharmonii w Rzeszowie spektakl „Widma”( na podstawie „Dziadów” cz. II muzykę skomponował S. Moniuszko). Dla większości z nas była to pierwsza możliwość przeżycia spektaklu muzycznego, jakim jest opera.
    
    Widowisko było piękne, a przeżycia niezapomniane. Serdecznie za tą możliwość dziękujemy Regionalnej Fundacji Rozwoju „Serce” i p. Ewie Nowak (prezes) oraz pracownicom Fundacji za współpracę.
    
    „… co noc staję boso / przed zatrzaśniętą bramą / mego miasta”
    
    Słowa Z. Herberta są mottem akcji „Światełko pamięci dla Łyczakowa”. W tym roku również zbieraliśmy znicze (białe i czerwone), które przed 1 listopada trafią na lwowskie nekropolie: Łyczaków, Cmentarz Orląt i Cmentarz Janowski. Ale też na polskie groby w Strzelczyskach, Mościskach, Pnikucie i Gródku Jagiellońskim.
    
    Szkoły powiatu kolbuszowskiego:
    
    Szkoła Podstawowa im. św. Królowej Jadwigi w Niwiskach
    
    Szkoła Podstawowa nr 2 im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego w Kolbuszowej
    
    Szkoła Podstawowa im. Marii Konopnickiej w Domatkowie
    
    Szkoła Podstawowa im. ks. Prałata Stanisława Sudoła w Dzikowcu
    
    Szkoła Podstawowa im. Polskich Noblistów w Bukowcu
    
    Szkoła Podstawowa w Woli Rusinowskiej
    
    Szkoła Podstawowa w Woli Raniżowskiej
    
    Szkoła Podstawowa im. Królowej Jadwigi w Widełce
    
    Szkoła Podstawowa im. Marii Konopnickiej w Komorowie
    
    Szkoła Podstawowa im. Janka Zawiszy w Przedborzu
    
    Liceum Ogólnokształcące w Kolbuszowej
    
    Młodzieżowa Rada Miejska w Kolbuszowej
    
    WDH „Złote Pióra” w Niwiskach
    
    7. DH w Domatkowie
    
    wykazały swoją solidarność z Polakami mieszkającymi za wschodnią granicą, których nie stać na to, aby zapalić znicze na wszystkich polskich grobach. Przypomnijmy, że opiekujący się grobami najmłodszych obrońców Lwowa na Cmentarzu Orląt Lwowskich przychodzili tu zapalić świece 1 listopada nawet wtedy, gdy zrównanego przez Sowietów z ziemią cmentarza praktycznie nie było. Teraz na odnowionych nagrobkach rozstawiają białe i czerwone znicze z Polski.
    Wszystkim organizacjom, które brały udział w akcji, bardzo serdecznie dziękujemy za zaangażowanie.
    
    KTO CZYTA, ŻYJE WIELOKROTNIE!
    
    W sobotę 7 września 2019 roku p. wicedyrektor Liceum Ogólnokształcącego w Kolbuszowej – p. M. Gołębiowska wraz z uczennicami klasy IIIC – M. Hałdaś, M. Urban, K. Cesarz oraz R. Kaczor wzięły udział w ogólnopolskiej akcji Narodowe Czytanie i przed kolbuszowską synagogą zaprezentowały publiczności fragment noweli pozytywistycznej pt. Dobra pani E. Orzeszkowej. W noweli Orzeszkowa porusza dwa istotne wątki: problem fałszywej filantropii oraz kwestię wychowania. Ewelina Krzycka pod płaszczykiem dobroczynności zaspokaja własne kaprysy. Jest „kolekcjonerką” ludzi. Gdy widzi śliczną, biedną dziewczynkę po prostu zabiera ją do siebie mówiąc, że da jej szczęście i odmieni los. Jednak losy Helki potoczą się tragicznie….
    
    Podczas tegorocznej odsłony akcji Narodowe Czytanie Para Prezydencka zaproponowała do czytania  Nowele polskie. Prezydent Andrzej Duda z Małżonką dokonali wyboru ośmiu polskich nowel na ósme Narodowe Czytanie:
    
    Dobra pani – Elizy Orzeszkowej
    
    Dym – Marii Konopnickiej
    
    Katarynka – Bolesława Prusa
    
    Mój ojciec wstępuje do strażaków – Brunona Schulza
    
    Orka – Władysława Stanisława Reymonta
    
    Rozdzióbią nas kruki, wrony… – Stefana Żeromskiego
    
    Sachem – Henryka Sienkiewicza
    
    Sawa – Henryka Rzewuskiego
    
    Jest to wybór tekstów, których wspólnym mianownikiem jest polskość w połączeniu z treściami uniwersalnymi, refleksją nad człowiekiem i społeczeństwem. Ich zwięzła forma idzie w parze z mistrzostwem stylu i plastycznością, która pozostawia w umysłach czytelników niezapomniane wrażenia. (…) Dziś teksty te nie straciły nic ze swej aktualności. Uczą nas, że w życiu powinniśmy kierować się szlachetnością i solidarnością, że nie wolno nam stracić wrażliwości na ludzką krzywdę ani zapomnieć o naszej historii – napisał w specjalnym liście Prezydent RP Andrzej Duda.
    
    ROK SZKOLNY 2018/2019
    
    kochajmy teatr!
    
    27 marca obchodzimy Międzynarodowy Dzień Teatru. W bieżącym roku już po raz 58. Dlatego w ramach projektu „ Ze sztuką na ty”( finansowanego przez Regionalną Fundację Rozwoju „Serce”) klasa II C wzięła udział w sobotniej premierze adaptacji powieści M. Bułhakowa pt. „ Mistrz i Małgorzata” (w Teatrze im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie).
    
    „Mistrz i Małgorzata” to ( jak czytamy w recenzji) rzecz o fundamentalnych i walczących ze sobą wartościach – dobra i zła, miłosierdziu i egoizmie. To lekcja o dobrych ludziach, ich słabościach nie tylko w Moskwie lat 30. XX wieku. To także rzecz o totalitaryzmie ( komuniźmie) i jego wpływu na społeczeństwo i jednostkę.
    
    W teatralnej adaptacji odnaleźliśmy wszystkie najważniejsze wątki arcydzieła M. Bułhakowa – miłosnej historii Mistrza i Małgorzaty, seans czarnej magii w moskiewskim Teatrze Variete, biblijny wątek spotkania Piłata z Jezusem Chrystusem…
    
    W poniedziałek, przy herbacie i ciastku ( przygotowanym przez p. Wychowawczynię) podzieliliśmy się naszymi przemyśleniami. Odczytanie arcypowieści przez reżysera spektaklu różniło się od naszej interpretacji tekstu. I w tym tkwi siła sztuki!
    
    Atrakcje w odnowionej synagodze
    
    Uczniowie kilku klas naszego liceum (1a; 2a i 2c) mieli możliwość obejrzenia wystawy starodruków kolbuszowskich zorganizowanej na piętrze odnowionej synagogi przy ul. Piekarskiej 19. W sali na dole można było obejrzeć galerię obrazów artystów, którzy od kilku lat przyjeżdżają do Kolbuszowej na organizowane tu wernisaże malarskie.
    
    Młodzież mogła z bliska spojrzeć na stare, kilkuwieczne księgi w odnowionej synagodze, gdyż w kilku grupach przyszli obejrzeć wystawę i posłuchać, ale i podyskutować z panem Grzegorzem Mazanem, który z wielką cierpliwością tłumaczył młodym ludziom znaczenie tych ksiąg dla regionu i dla Kolbuszowej, do której z całego świata przyjeżdżają wycieczki, by zobaczyć tak cenne zbiory.
    
         Kolekcja zawiera 72 najstarsze stare druki (w sumie 173 wolumeny) z depozytu księgozbioru Biblioteki Parafii Kolegiackiej Wszystkich Świętych w Kolbuszowej wydane w wieku XVI i XVII. Te ogromnie cenne perełki znajdują się w zbiorach kolbuszowskiej biblioteki od paru lat, czyli od odkrycia ich na strychu kolbuszowskiej plebanii podczas remontu generalnego. Trwa szczegółowe opracowywanie ich i dygitalizowanie, aby były dostępne także w wersji elektronicznej. Tak cenny księgozbiór nie może być udostępniany bez ograniczeń, nawet przechowywany jest w ścisłe określonych warunkach (np. odpowiednia wilgotność pomieszczenia). Do końca marca starodruki można zobaczyć w oryginale na piętrze synagogi, ale można też posłuchać ciekawostek na temat tych starodruków w nagraniu odczytu Krzysztofa Haptasia, regionalisty z Mielca, wygłoszonego w czasie z konferencji naukowej, z okazji oficjalnego przekazania zabytkowego księgozbioru w depozyt Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej w Kolbuszowej (25.02.2012r.). Wśród starych, nadszarpniętych czasem ksiąg, w których wręcz czuje się jak mówią wieki, w zdecydowanej większości to dzieła religijne, modlitewniki lub materiały stanowiące pomoc katechetyczną i homiletyczną miejscowych kapłanom. Są także książki świeckie. Ciekawostkę i zarazem zagadkę stanowi odnalezione na strychu remontowanej synagogi dzieło w języku hebrajskim, które okazało się… Księgą Nowego Testamentu z roku 1840!
    
    /azs/
    
    Świętowanie stulecia niepodległości z Prezydentem RP
    
    W poniedziałek, 29 października br. miały miejsce w Kolbuszowej powiatowe obchody 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Uroczystość rozpoczęła się o godz. 10.30 Mszą św., celebrowaną w Kolegiacie kolbuszowskiej pod przewodnictwem Biskupa Ordynariusza Jana Wątroby.
    
    W dalszej części uroczystości – na kolbuszowskim rynku – uczestniczył Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda. W obecności parlamentarzystów oraz wojewódzkich i powiatowych władz państwowych i samorządowych, jak również w obecności licznie zgromadzonych mieszkańców Kolbuszowej i okolic prezydent Andrzej Duda wygłosił przemówienie, w którym podkreślił potrzebę budowania i umacniania Polski swoim codziennym życiem i pracą. Jak zaznaczył: Rzecz nie tylko w tym, by mówić o historii. Rzecz polega na tym, by z historii wyprowadzać wnioski na przyszłość i pokazywać właściwe wzorce: to, co ważne i to, co chcemy osiągać w przyszłości.
    
    Podczas wystąpienia Prezydent RP nawiązał także do bohaterów ziemi kolbuszowskiej. Przypomniał, że o niepodległość walczono, ale uzyskano ją także poprzez pracę organiczną. – W okresie zaborów nie tylko karabinem dbano tu, by zachować tożsamość, zachować polskość. Myślę chociażby o wspaniałej postaci tutejszego proboszcza ks. Ludwika Ruczki, zwanego „ojcem sybiraków”, dlatego że po powstaniu styczniowym uratował wielu młodych ludzi zesłanych na Syberię. Prezydent wspomniał także innych, m.in. harcerza i żołnierza Szarych Szeregów Janka Bytnara oraz Józefa Batorego, żołnierza wyklętego, straconego w więzieniu w Warszawie w 1951 r.
    
    Na zakończenie Andrzej Duda dziękował mieszkańcom Podkarpacia za liczny i odpowiedzialny udział w ostatnich wyborach.
    
    W dalszej części uroczystości Prezydent RP odsłonił pamiątkową tablicę upamiętniającą 100-lecie niepodległości, a Ksiądz Biskup dokonał jej poświęcenia. Następnie złożono kwiaty pod usytuowanym na kolbuszowskim rynku Pomnikiem Żołnierzy i Bohaterów Walczących i Poległych za Wolność, Niepodległość i Suwerenność Ojczyzny. Na zakończenie uroczystości jej uczestnicy, w tym prezydent Andrzej Duda, wbili pamiątkowe gwoździe pod Tarczą Niepodległości.
    
    AZS
    
    Otuleni młodopolskim Krakowem
    
    Od kilku lat realizowany jest w naszym liceum projekt nauczania literatury i sztuki Młodej Polski w terenie, czyli w jej mateczniku. Uczniowie klas drugich jadą więc do Krakowa, by odnaleźć namiastkę przełomu XIX i XX wieku, gdy artyści narzekając na drobnomieszczański klimat miasta, równocześnie tworzyli nowatorskie kierunki w sztuce jak impresjonizm czy symbolizm, a ramach modnej chłopomanii, zawierali małżeństwa z dziewczynami z podkrakowskich Bronowic. Spacer urokliwymi uliczkami starego Krakowa, wspólne z Anną Kaperą oglądanie obrazów w galerii Sukiennice, czy przesiąkniętej chłopską kulturą polichromii kościoła oo. franciszkanów oraz najpiękniejszego w Europie witraża zaprojektowanego przez Wyspiańskiego „Bóg Ojciec- Stań się!” , wzbudzają poczucie dumy z naszej przeszłości, a potem herbatka w Michalikowej Jamie dają szansę, by poczuć nastrój młodopolskiej bohemy i na Bramę Floriańską popatrzeć przez pryzmat chwiejnego wzroku Stanisława Przybyszewskiego.
    
    W tym roku spotkanie z Młodą Polską odbyła kl.2b i 1c już w październiku, żeby spacerować w cudnych promieniach jesiennego słońca i posłuchać szelestu świeżo opadających liści na Plantach. Mam nadzieje, że takie przygotowanie do egzaminu jest całkiem znośne, a roześmiane twarze młodych ludzi potwierdzały, że takich wrażeń się nie zapomina, nawet w obliczu maturalnego stresu.
    
    Fotorelacja: https://lokolbuszowa.edupage.org/photos/?photo=album&gallery=192#gallery/194
    
    [azs]
    
    ROK SZKOLNY 2017/2018
    
    Śladami Młodej Polski, czyli lekcja języka polskiego w Krakowie
    
    Klasa humanistyczna 2c odbyła lekcję w języka polskiego w terenie na temat” Młoda Polska w Krakowie”. Od kilku lat z powodzeniem realizowany jest projekt lekcji rozszerzającej i uzupełniającej wiadomości uczniów zdobywane na lekcjach w liceum, co daje szanse emocjonalnego przyjęcia wiadomości, a w ten sposób łatwiejszego zapamiętania ich.
    
    Na początek było zwiedzane najstarszej części Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Maius, aby poczuć atmosferę średniowiecznego miasta studenckiego i rozbudzić pragnienie wejścia w mury uczelni, w której studiował np. Mikołaj Kopernik. Dało się poczuć dostojeństwo i piękno najstarszej polskiej uczelni. W ostatniej sali wystawowej można było zobaczyć oryginalne statuetki największych nagród polskich artystów, czyli Oscara i Złote Lwy przekazane przez Andrzeja Wajdę czy medal wręczony Wisławie Szymborskiej jako Nagroda Nobla i inne. Zachęceni i zmobilizowani w ten sposób do pragnienia osiągnięć naukowych, wyruszyliśmy do Muzeum Narodowego na wystawę poświęconą życiu i twórczości Stanisława Wyspiańskiego. Uczniowie poznali twórczość malarską i witrażową naszego młodopolskiego artysty, a także posłuchali o jego niełatwym charakterze, determinacji i nieustępliwości w realizacji własnych zamysłów artystycznych. Zobaczyć można było także przykłady jego projektów sztuki użytkowej, czyli projekt mebli, krzeseł, balustrady klatki schodowej do budynku Towarzystwa Lekarskiego itp. Zainteresowanie budził śmiały projekt przebudowy Wzgórza Wawelskiego, którego makietę uczniowie analizowali. Pani przewodnik pokazała także etapy pracy artysty nad monumentalnymi witrażami projektowanymi do kościoła Mariackiego czy katedry lwowskiej. Zwracała uwagę na techniki malarskie stosowane przez artystę czy kompozycję obrazów. Wiedzę z tej lekcji muzealnej uczniowie wykorzystają w czasie egzaminu maturalnego, gdy będą analizować teksty ikoniczne.
    
    Dzięki pięknemu słoneczku można było pospacerować słynnymi Plantami, by dotrzeć do kościoła oo. franciszkanów i zobaczyć nie tylko oryginalną, ludową polichromię wykonaną także przez Stanisława Wyspiańskiego, ale podziwiać jego słynny witraży Bóg Ojciec- Stań się! Uchodzący za jeden z najpiękniejszych w Europie.
    
    Pani przewodnik opowiadała w interesujący sposób o zabytkach młodopolskich Krakowa- secesyjnych kamienicach i o pierwszym teatrze, gdzie wystawione było „Wesele”.   Uczniowie podziwiali ten budynek tylko z zewnątrz, ale z zainteresowaniem słuchali o cyganerii artystycznej Krakowa przełomu wieków oraz ulubionych kawiarniach młodych artystów, w tym o  najsłynniejszej Michalikowej Jamie, która do dzisiaj funkcjonuje i zachowuje tamten wystrój i atmosferę..
    
    Spotkanie z młodopolskim Krakowem zakończył spacer w pięknym słońcu. A wiedza? Będzie sprawdzona już na najbliższym sprawdzianie z literatury i sztuki tego okresu. Dało się jednak się usłyszeć rozmowę uczniów: spodobała mi się ta Młoda Polska.
    
    (azs)
    
    NIEPODLEGŁA
    
    W ramach projektu finansowanego przez Regionalną Fundację Rozwoju „Serce” oraz z okazji 100-lecia niepodległości Rzeczypospolitej uczniowie kl. IIA oraz kl. IC wybrali się na jednodniowy wyjazd do zamku w Łańcucie oraz do Muzeum Polaków Ratujących Żydów im. Ulmów w Markowej.
    
    W trakcie lekcji muzealnych uczniowie poznali wykwintne zwyczaje i obyczaje najważniejszych rodów Polski - Lubomirskich związanych z siadaniem do stołu ( dlaczego w j. polskim istnieje stały związek frazeologiczny „ na szarym końcu”?), balami, zamążpójściem, kuchnią, parzeniem kawy, toaletą, itp. Uczyli się także analizy rzeźby – określania tematyki, funkcji, kompozycji, faktury oraz ekspresji, m.in. na podstawie    rzeźby „Książę Henryk Lubomirski jako Amor” Antonio Canovy .
    
    We wsi Markowa funkcjonuje od 2 lat jedyne w Polsce muzeum poświęcone Polakom ratującym życie Żydów w czasie II wojny światowej. Dodajmy, że tylko! na terenach polskich istniało wówczas prawo skazywania na śmierć Polaków za jakąkolwiek pomoc starszym braciom w wierze – za podanie szklanki wody, kromki chleba. W tym jakże skromnym muzeum uczniowie mogli dowiedzieć się o heroicznych postawach naszych rodaków. Ponad ¼ odznaczonych przez Yad Vaszem medalem „Sprawiedliwy wśród narodów świata” to Polacy. Bo kto ratuje jedno życie, ratuje cały świat! Wśród nazwisk tych, którzy ryzykowali życiem swoim i całej rodziny, ratując Żydów jest p. Helena Czartoryska, matka p. Ewy Czartoryskiej-Sziler, wieloletniej nauczycielki j. polskiego w naszej szkole.
    
    Na koniec pomodliliśmy się nad grobem Ulmów – rodziców i siedmioro dzieci, którzy oddali życie, by BEZINTERESOWNIE ratować życie innym. Trwa pierwszy w historii Kościoła Katolickiego proces beatyfikacyjny całej rodziny.
    
    Lekcja autoprezentacji
    
    We wtorek, 13 marca br. lekcje nt. Być sobą – tylko którym? O strategiach autoprezentacji poprowadziła Barbara Przywara, doktor nauk humanistycznych w zakresie socjologii. Adiunkt w Katedrze Mediów, Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania, a w bieżącym roku koordynator projektu Klasy Patronackie dla kierunków medialnych WSIiZ.
    
    W spotkaniu wzięła udział kl.2c, która objęta jest patronatem WSIiZ i w ubiegłym roku szkolnym kilkukrotnie uczestniczyła w zajęciach prowadzonych przez pracowników tej uczelni, a także brała udział w spotkaniach organizowanych w Rzeszowie. Tym razem zastanawiali się nad tym jak budują swój wizerunek w zależności od sytuacji i okoliczności, w których się znajdują. Po wypełnieniu karty pracy każdy mógł sam odpowiedzieć sobie na pytanie jakich „sztuczek” używa, aby wywrzeć odpowiednie wrażenie na innych. W każdym razie, wszyscy biorący udział w tym spotkaniu, są teraz świadomi jak powinni się ubrać, jak zachowywać, co i jak mówić, aby pracodawcy chcieli zatrudnić właśnie takiego pracownika jak oni. Wejście na egzamin maturalny będzie po prostu prawdziwą przyjemnością zarówno dla komisji jak i zdających. Pierwszej randka ujawni same najpiękniejsze cechy, wyeksponuje zalety itd. Życie pokaże czy wszystkie problemy związane ze świadomym budowaniem swojego wizerunku uczniowie 2c potrafią już rozwiązywać, ale na pewno uczestniczyli w interesującej lekcji i uświadomili sobie jakie drobne sprawy ujawniają cechy charakteru człowieka.
    
    [azs]
    
    Polacy nie gęsi…
    
    UNESCO uchwaliło w 1999r. 21 lutego Międzynarodowym Dniem Języka Ojczystego. O tym, że język narodowy jest nie tylko elementem tożsamości narodowej , ale także granicą możliwości poznania świata. Wiedział już M. Rej z Nagłowic, który powiedział: „A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają”. ”. Rej mówił, że Polacy mają swój język i w związku z tym nie powinni posługiwać się językiem „gęsim”, czyli łaciną ( bo dźwięk tego języka kojarzył mu się właśnie z gęganiem).
    
    W roku setnej rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę panie M. Miąso oraz W. Jasińska, przy pomocy dziewcząt z kl. IC oraz kl. IIA, zorganizowały trzy konkurencje. Każda klasa pierwsza i druga opracowała plakat, który był interpretacją myśli ojca literatury polskiej. Przedstawiciele tychże klas wzięli również udział w dwóch grach: ortograficznym escape room oraz w grze towarzyskiej „Mistrz słowa”. Cieszy nas fakt, że uczniowie naszej szkoły są świadomymi użytkownikami polszczyzny. Wszyscy wykazali się dużą wiedzą i kreatywnością, ale jak to w trakcie rywalizacji bywa – wygrywa najlepszy. Tym razem najwięcej punktów uzyskała kl. IA.
    
    Wszystkim uczniom i wychowawcom klas pierwszych i drugich serdecznie dziękujemy za zaangażowanie!
    
    
    
    SMOG GROŹNIEJSZY NIŻ SMOK!
    
    8 grudnia pięcioro uczniów klasy 2a – Karolina Gul, Paulina Kopeć, Weronika Orzechowska, Mateusz Sochacki oraz Michał Czepiel - miało okazję przeprowadzić zajęcia w Przedszkolu Publicznym nr 1 w Kolbuszowej. Uczniowie kl. 2a biorą udział w konkursie "Kochasz dzieci, nie pal śmieci" organizowanym przez Regionalną Fundację Rozwoju "Serce". Przeprowadzili zajęcia ze starszakami, przygotowując różne ćwiczenia, w których dzieci musiały wykazać się swoją wiedzą i wyobraźnią. Najlepszą zabawą okazało się "Czarowanie". W worku, do którego wcześniej dzieci zebrały śmieci (którymi nie wolno palić w piecu), po zaklęciach przedszkolaków nieoczekiwanie pojawiły się zielone liście, co było dla nich wielkim zaskoczeniem. Tymi liśćmi ozdobiliśmy smutne drzewo zniszczone przez zanieczyszczone powietrze. Zarówno uczniowie LO jak i przedszkolacy byli dumni ze swojej pracy. W ramach podziękowania licealiści otrzymali mocne uściski od młodszych koleżanek i kolegów.
    
    Na urodzinach Marszałka
    
    W środę, 6 grudnia odbyła się wieczornica pn. „Polska powstała, by żyć”. Spotkanie było podsumowaniem projektów „Drogi do niepodległości" oraz „O(d/b)jazdowa matematyka”. Oba projekty zostały zrealizowane dzięki finansowemu wsparciu Regionalnej Fundacji Rozwoju "Serce". Autorkami projektów były – p. M. Gołębiowska, p. M. Miąso i p. W. Jasińska.
    
    Przy blasku świec zaproszeni goście zostali zapoznani z działaniami uczniów klas II A, IIC oraz II B. Ponieważ 5 grudnia obchodziliśmy 150. rocznicę urodzin wybitnego ojca polskiej niepodległości, uczniowie kl. IIA, biorący udział w projekcie, przygotowali montaż słowny o Marszałku, Józefie Piłsudskim. Występy młodzieży przeplatane były wspólnym śpiewaniem piosenek patriotycznych z okresu zaborów i I wojny światowej. Pozostałą część mikołajkowego wieczoru spędziliśmy w miłej atmosferze przy ciepłych napojach i „urodzinowym” torcie.
    
    Światełko pamięci dla Łyczakowa
    
    Akcja - zbieramy biało-czerwone znicze dla Łyczakowa przerosła nasze oczekiwania. Zaprosiliśmy do niej różne szkoły z powiatu kolbuszowskiego. Serdecznie dziękujemy ZSA-E w Weryni, 17 Dryżynie Harcerskiej z Kupna, Szkole Podstawowej z oddziałami gimnazjalnymi w Cmolasie, Zespołowi Szkół w Kupnie, Zespołowi Szkół w Trzęsówce, Zespołowi Szkół w Widełce, które aktywnie przyłączyły się do naszej inicjatywy. Uczniowie naszej szkoły nie pozostali również obojętni. W sumie do oddziału TVP w Rzeszowie zawieźliśmy ponad 600 zniczy.
    
    One, zapalone na grobach Polaków na różnych cmentarzach na Ukrainie, są dowodem naszej nieustającej pamięci.
    
    Z wizytą u Marszałka
    
    Na dwudniową wycieczkę do stolicy w dn. 24X – 25X, w ramach projektu pn. „Drogi do niepodległości” opracowanego przez p. W. Jasińską i p. M. Miąso, a sponsorowanego przez Regionalną Fundację Rozwoju „Serce” w Kolbuszowej, wybrało się 11 uczniów z klasy IIA oraz 7 uczniów z klasy IIC. Wyjazd opatrzony hasłem „Śladami J. Piłsudskiego” poświęcony był poznaniu miejsc w Warszawie związanych z Marszałkiem, o których opowiadał nam warszawski przewodnik. Mieliśmy również możliwość zwiedzenia Belwederu i Pałacu Prezydenckiego (kontrolowani przez BOR-owików). Nie mogło nas nie być w miejscach związanych z Patronem naszej szkoły. Oddaliśmy hołd, składając kwiaty, paląc znicze i odmawiając krótką modlitwę na grobach J. Bytnara, A. Dawidowskiego, T. Zawadzkiego, Z. Bytnarowej, Niezłomnych w mauzoleum na „Łączce”. Po Powązkach oprowadzili nas uczniowie kl. IIA, jak również przypomnieli nam o akcji pod Arsenałem, gdzie także zapaliliśmy znicze.
    
    Suwerenność Polski dziś mierzy się wykształceniem młodego pokolenia Polaków. W Centrum Nauki Kopernik poznawaliśmy tajniki otaczającego nas świata. 12 uczniów uczestniczyło w dwugodzinnych warsztatach zatytułowanych „Pod ciśnieniem”. Łączyli układy pneumatyczne, pneumatyczno-elektryczne, prowadzili symulacje komputerowe, a na koniec musieli zaprojektować układ (działający układ!), który można zastosować w życiu codziennym.
    
    A wieczorem wybraliśmy się na spacer po Starym Mieście, racząc się wyborną Wedlowską czekoladą.
    
    Na lasowiacką nutę
    
    Wczoraj, 4 października, odbyło się w naszej szkole powitanie klas 1.Uczniowie w obecności całej społeczności szkolnej złożyli ślubowanie na sztandar Liceum.
    
    Przyrzekli kontynuować tradycję wcześniejszych pokoleń uczniowskich w duchu wartości Patrona – Janka Bytnara i Szarych Szeregów.
    
    Po części oficjalnej odbyła się akademia przygotowana przez klasę IIA pod opieką wychowawczyni klasy, p. W. Jasińskiej. Akademię zatytułowano „Na lasowiacką nutę”. Dlatego przenieśliśmy się do czasów dawnej lasowiackiej wsi. Lasowiacy zamieszkiwali głównie Równinę Tarnobrzeską i Płaskowyż Kolbuszowski, w widłach Wisły i Sanu.
    
    Uczniowie wraz z wychowawcami brali udział w konkurencjach związanych z obyczajami wiejskimi, tzn. oranie pola, omłoty, wykopki, pieczenie chleba czy kiszenie kapusty. Na koniec przedstawili własnego autorstwa piosenki „na lasowiacką nutę” o profilu klasy, o uczniach i wychowawcy.
    
    Uczniowie klas 1.udowodnili , że świetnie poradzą sobie w naszej szkole ze wszystkimi trudnościami. Od klas 2. otrzymali w prezencie tradycyjną lasowiacką łyżkę, aby nawzajem karmili się wiedzą i umiejętnościami, by z powodzeniem przeszli edukację w Liceum i dostali się na wymarzone studia.
    
    Światełko pamięci dla Łyczakowa
    
    Jak co roku, ruszyła akcja „Światełko pamięci dla Łyczakowa”. To dzięki niej 1 listopada na lwowskich nekropoliach zapłoną tysiące zniczy.
    
    Zebrane w Polsce białe i czerwone znicze przez cały dzień rozpalają i roznoszą, nawet w najbardziej zapomniane zakątki cmentarza, Polacy z Ukrainy. Jeszcze kilka lat temu 1 listopada na Łyczakowie paliły się tylko pojedyncze znicze. Akcja „Światełko pamięci” to zmieniła. W tym roku będzie tak samo, bo akcja już trwa, choć jej efekt będzie widać dopiero 1 listopada.
    
    Znicze, którymi rozbłyśnie ta najsłynniejsza i najstarsza lwowska nekropolia zbierają samorządy, stowarzyszenia kresowian, a przede wszystkim szkoły. Zbiórka potrwa do 25 października. Zaraz potem znicze pojadą prosto do Lwowa - na Łyczaków i bliski sercu wszystkich Polaków Cmentarz Orląt, gdzie pochowano gimnazjalistów i studentów, obrońców miasta z lat 1919-21.
    
    W naszej szkole zbiórka zniczy trwać będzie do 20 października 2017 r.
    
    Koordynatorem zbiórki są p. W. Jasińska i p. M. Miąso
    
    Zachęcamy do udziału w akcji.
    
    Białe i czerwone znicze można przynosić do sal 14 i 31.
    
    ROK SZKOLNY 2016/2017
    
    Śladami Młodej Polski
    
    W zakończeniu roku szkolnego uczniowie klas II b naszego liceum udali się do Krakowa, by tam poszerzyć i utrwalić zdobytą wiedzę z języka polskiego oraz historii. Taka forma edukacji stosowana jest od kilku lat i doskonale się sprawdza, bo uczniowie potwierdzają, że łatwiej im zapamiętać np. cechy różnych stylów w architekturze, gdy zobaczą przykłady takich budowli. Atutem jest także dostosowanie zwiedzania Muzeum Narodowego w Sukiennicach do potrzeb nowej matury tzn. zwrócenie uwagi na malarstwo najwybitniejszych artystów i przeprowadzenie modelowej analizy wybranych obrazów.
    
    Zaczęło się od Wzgórza Wawelskiego, gdzie największy nasz artysta młodopolski Stanisław Wyspiański planował wybudować cały kompleks budynków, w których miały się mieścić najważniejsze instytucje państwowe, a także kulturalne, w tym amfiteatr. Potem był spacer ulicami Krakowa, by podziwiać miejsca, gdzie ślady Młodej Polski są wyraźnie widoczne, np. kościół oo. franciszkanów z pięknym witrażem pt. ”Bóg- Ojciec. Stań się” zaprojektowanym przez S. Wyspiańskiego oraz jego polichromię kościoła wykonaną zgodnie z duchem czasu. Młodzież widziała kamieniczki   secesyjne, a w galerii obrazów w Sukiennicach uczyła się analizować dzieła malarskie, aby w czasie ustnej matury z łatwością radzić sobie z interpretacją obrazów. Ponadto przewodniczka szczególną uwagę zwracała na prace polskich impresjonistów, a także obrazy Jana Matejki, które wykorzystał Wyspiański w dramacie pt.”Wesele”. Zwieńczeniem tej młodopolskiej wędrówki po Krakowie była herbatka i „torcik Michalika” w starej kawiarni, siedzibie Cyganerii artystycznej przełomu wieków- Jamie Michalika. Klimat tego stylowego miejsca i oryginalny secesyjny wystój pozostawił swoje piętno i pozwolił na chwile wytchnienia przed powrotem do Kolbuszowej.
    
    Poszerzeniem programu :młodopolskiego” było zw3iedzenie Collegium Maius - najstarszej części Uniwersytetu Jagiellońskiego, aby rozbudzić pragnienie studiowania na tej najstarszej i najzacniejszej polskiej uczelni.
    
    Przewodnikiem po mieście była Anna Kapera, która od kilku lat współpracuje z naszym kolbuszowskim LO pomagając w realizacji tego projektu.
    
    Alina Zietek-Salwik
    
    Fot. Karolina Wojtas, kl.2b
    
    Pomnik pamięci
    
    Z okazji Narodowego Dnia Żołnierzy Wyklętych nasza szkoła gościła 6. marca Pana Franciszka Batorego. Tradycyjnie od kilku lat Pan F. Batory spotyka się z młodzieżą, by opowiedzieć o tragicznych, powojennych losach członków IV Zarządu Wolność i Niezawisłość, w tym swojego brata mjr. Józefa Batorego. Misją życiową P. F. Batorego, świadka historii, jest zbudowanie w sercach kolejnego pokolenia Polaków pomnika Niezłomnych. Pomnika tych, którzy po II wojnie światowej nie złożyli broni, ale walczyli w podziemiu komunistycznym o wolną Polskę.
    
    „Naród, który nie zna swojej przeszłości….
    
    powiedział J. Piłsudski, nie ma prawa do teraźniejszości i do przyszłości”. Słowa te, wyryte na pomniku Marszałka, stały się mottem naszego projekty pn. „ Jestem stąd. Śladami Janka Bytnara i jego rodziny”. Projekt , sfinansowany przez Regionalną Fundację „Serce”, zakładał sfinansowanie wyjazdów uczniów do Warszawy i królewskiego Krakowa, by poznać historię rodziny naszego Patrona.
    
    Dokładne treści projektu prezentuje film
    
    https://www.youtube.com/watch?v=OQhV3o2GAiA
    
    i prezentacja przygotowane przez uczennice kl. IIID i kl. IIC.
    
    Jestem_stad.ppsx
    
    Nigdy nie czuli się bohaterami…
    
    Wczoraj, w ramach realizacji projektu pn. „Jestem stąd. Śladami rodziny Bytnarów” sponsorowanego przez Regionalną Fundację Rozwoju „Serce”, gościliśmy p. Ewę Czartoryską -Sziler, wieloletnią nauczycielkę j. polskiego naszym Liceum. Tym razem p. Ewa opowiedziała nam o wojennej historii swojej rodziny, a dokładniej swoich rodziców – Heleny i Michała Czartoryskich.
    
    Pan M. Czartoryski podzielił losy tysięcy Polaków w czasie II wojny światowej – zesłanie na Syberię, wstąpienie do armii Andersa, z którą przeszedł cały szlak bojowy aż pod Monte Casino. W wyniku odniesionych ran zamienił karabin na pióro, by uczyć j. polskiego we Włoszech. Nie zdecydował się na emigrację do Anglii ( chociaż miał intratną propozycję pracy w szkole), ponieważ żona nie wyobrażała sobie życia poza Polską. Po wojnie był inwigilowany przez Urząd Bezpieczeństwa. Pracował jako nauczyciel j. polskiego w Liceum i był dyrektorem teatru amatorskiego im. Fredry w Kolbuszowej przez 20 lat.
    
    Pani H. Czartoryska w 1941r. przysposobiła i pokochała półroczną Marysię, która po pewnym czasie okazała się Żydówką. Szczęśliwym trafem, osobistą odwagą udało się p. Helenie ocalić całą rodzinę od śmierci za pomoc udzieloną małej Racheli (przypomnijmy-tylko w Polsce za jakąkolwiek pomoc Żydom groziła kara śmierci), kiedy ”życzliwa” znajoma doniosła na gestapo, że Czartoryscy wychowują Żydówkę.
    
    W uznaniu zasług p. Helena Czartoryska została odznaczona medalem „Sprawiedliwy wśród narodów świata”. Niestety, nie dane jej było spotkać się z Rachelą, tym samym osobiście odebrać wyróżnienie. Pamięć o jej bohaterstwie została również utrwalona w muzeum Polaków ratujących Żydów podczas II wojny światowej w Markowej koło Łańcuta.
    
    Historia dzieje się tutaj…
    
    Wczoraj gościliśmy p. A. Jagodzińskiego, dyrektora Biblioteki Miejskiej i Powiatowej w Kolbuszowej. W bardzo interesujący sposób p. Dyrektor przedstawił uczniom udział kolbuszowian w Wielkiej Wojnie, w legionach marszałka Piłsudskiego. To dzięki zaangażowaniu Polaków, w tym naszych rodaków – R. Rechula, Hupki i innych, możliwe było powstanie wolnego państwa. Wystawa, którą przygotowała Biblioteka Miejska i Powiatowa w Kolbuszowej, powstała w oparciu o zbiory nieżyjącej p. H. Dudzińskiej, długoletniej nauczycielki historii naszego Liceum.
    
    Pan Dyrektor zachęcał uczniów do gromadzenia informacji o udziale członków rodziny w odzyskaniu niepodległości przez Polskę.
    
    Spotkanie odbyło się w ramach realizacji projektu pn. „Jestem stąd. Śladami rodziny J. Bytnara” finansowanego przez Regionalną Fundację Rozwoju „Serce”.
    
    W okopach Wielkiej Wojny
    
    10 listopada grupa 16 uczniów naszej szkoły, pod opieką p. M. Miąso i p. W. Jasińskiej, wybrała się na wycieczkę edukacyjną do królewskiego Krakowa. Wyjazd był jednym z elementów projektu pn. „Jestem stąd. Śladami rodziny Bytnarów”. Projekt jest finansowany przez Regionalną Fundację Rozwoju „Serce”.
    
    Każdy wie, że ojciec „Rudego” był legionistą marszałka Piłsudskiego i w bitwie pod Krzywopłotami omało nie stracił życia. Widzieliśmy miejsce -Oleandry, spod którego wyruszyła do walki o wolność Pierwsza Kadrowa. A w Muzeum Narodowym przeszliśmy szlak legionowy na lekcji muzealnej „Czas honoru. Od Legionów do niepodległości”. Jedną z atrakcji była możliwość przebywania w przygotowanych okopach z I wojny.
    
    Być w Krakowie i nie zobaczyć… Wawelu – niemożliwe! Podziwialiśmy komnaty królewskie, skarbiec koronny i zbrojownię, a przede wszystkim najcenniejszy obraz w Polsce – Leonarda da Vinci „ Damę gronostajem” z 1490r. W kościele franciszkanów widzieliśmy polichromie i wyjątkowe witraże wielkiego artysty młodopolskiego – S. Wyspiańskiego. Odnowiona Katedra Mariacka zachwycała ołtarzem Wita Stwosza („Zaśnięcie i wniebowstąpienie Matki Boskiej”).
    
    „ … radość po prostu powszechna i rzecz ze wszystkich najważniejsza…", czyli Narodowe Czytanie w Liceum
    
    Kolejny rok uczniowie naszej szkoły włączyli się w ogólnonarodową akcję pod patronatem Pary Prezydenckiej. Uczniowie klasy III A – Laura Janus, Sylwia Konefał, Radek Mańka, Maciek Draus, Kacper Sito oraz dyrektor mgr inż. Dariusz Fus na rynku kolbuszowskim 3 września czytali wybrane fragmenty „Qvo vadis” H. Sienkiewicza . 5 września zaś uczniowie przeczytali fragmenty powieści, przybliżając twórczość autora „Trylogii” społeczności całej szkoły.
    
    H. Sienkiewicz ( 5V1846 – 15XI 1916) - powieściopisarz, nowelista, dziennikarz, publicysta. Pierwszy polski laureat literackiej Nagrody Nobla, wielbiony przez pokolenia rodaków za budzenie poczucia narodowej wspólnoty i patriotycznego ducha.
    
    Niewątpliwie najgłośniejszym sukcesem pisarskim Henryka Sienkiewicza stała się powieść historyczna "Quo vadis". Inspiracją dla napisania "Quo vadis" była książka Ernesta Renana "Antychryst" oraz płótna Henryka Siemiradzkiego.
    
    W listopadzie Sienkiewicz pisał do syna:" Tak jest! Przyznano!… Około siedemdziesięciu tysięcy rubli dziwnie Oblęgorkowi pomoże, a zwycięstwo literatury polskiej w szrankach, w których występuje cały świat, to radość po prostu powszechna i rzecz ze wszystkich najważniejsza…"
    
    Chodziło oczywiście o przyznaną pisarzowi Nagrodę Nobla. Sekretarz Akademii Szwedzkiej, poeta Carl David af Wirsén, swoje wystąpienie podczas ceremonii, która odbyła się 10 grudnia 1905 roku, zakończył po francusku, nie szczędząc pochwał dla „Trylogii”, "Bez dogmatu", "Rodziny Połanieckich", "Quo vadis" i "Krzyżaków", co Sienkiewicz odnotował następująco: "Patrzę ukosem, jak to przełknie pruski ambasador, który siedzi koło mnie – i wpadam w dobry humor przy opisie Grunwaldu. Prusak zresztą ani drgnął". W dziękczynnym przemówieniu laureat prawie pominął swoją osobę, a z całą mocą przypomniał Polskę.
    
    "Wszystkie narody świata idą w zawody o tę nagrodę w osobach swoich poetów i pisarzów. Dlatego też wysoki areopag, który tę nagrodę przyznaje, i dostojny monarcha, który ją wręcza, wieńczą nie tylko poetę, ale zarazem i naród, którego synem jest ów poeta. […] zaszczyt ten, cenny dla wszystkich, o ileż jeszcze cenniejszym być musi dla syna Polski!… Głoszono ją umarłą, a oto jeden z tysiącznych dowodów, że ona żyje!… Głoszono ją niezdolną do myślenia i pracy, a oto dowód, że działa!… Głoszono ją podbitą, a oto nowy dowód, że umie zwyciężać!"
    
    W.J.
    
    ROK SZKOLNY 2015/2016
    
    Ocalić od zapomnienia
    
    14 czerwca odbył się IX Sejmik Uczniowski zorganizowany przez ZST w Kolbuszowej. Tematem tegorocznego spotkania były „Legendy, podania i inne opowieści Lasowiaków”. Celem konkursu było propagowanie kultury małej Ojczyzny.
    
    Jak co roku, uczniowie naszej szkoły brali udział w konkursie. Miło nam poinformować, że w kategorii szkoły ponadgimnazjalne     I miejsce zajęła Zuzanna Wróbel - uczennica 1c ( op. W. Jasińska), III miejsce Katarzyna Mytych - 1c, a wyróżnienia otrzymały Martyna Grabiec - 1b i Eliza Siębor - 1a ( op. M. Miąso).
    
    Zuzanna i Martyna przedstawiały słynną i znaną wszystkim legendę o Białej Damie z Weryni. Łucja z Lubomirskich Tyszkiewicz (herbu Leliwa), żona hrabiego Jerzego Tyszkiewicza, przywódcy powstania kościuszkowskiego na Litwie, zginęła przypadkowo z rąk ukochanego   (szesnastoletniego wówczas) syna Wincentego Tomasza 27 maja 1811r. z dubeltówki, którą sprowadziła aż z Wiednia na imieniny syna.
    
    O pochodzeniu nazwy Dzikowiec mówiły Kasia i Eliza. Jak głosi legenda, sługa króla Zygmunta Augusta miał zbadać zasoby lasów Puszczy Sandomierskiej. Otoczony dzikami prosił Boga, aby go ocalił, w zamian stworzy osadę. Słowa dotrzymał ostatni z Jagiellonów, Zygmunt August i tak powstała w 1566r.wieś Dzikowiec.
    
    Uczniom i nauczycielom serdecznie gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów!
    
    Piątkowe lekcje w terenie
    
    W piątek, 10 czerwca uczniowie klasy 1C oraz 2D pod opieką pani Małgorzaty Miąso, pani Agnieszki Bałchan oraz pani Wandy Jasińskiej udali się do Muzeum Kultury Ludowej (skansenu) w Kolbuszowej. Lekcje w skansenie rozpoczęły się czytaniem „Chłopów” Władysława Reymonta. Uczennice klasy 2D – Iza, Beata i Karolina omówiły życie, wartości moralne mieszkańców Reymontowskich Lipiec. Każdy uczeń otrzymał książkę, śledząc tekst powieści z przełomu XIX i XX wieku, mógł przenieść się myślami 100 lat wstecz. Lekcja języka polskiego na skansenie była elementem realizacji Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa.
    
    Największą atrakcją wycieczki była możliwość obejrzenia chałup z XIX i XX wieku. Budynki znajdują się w naturalnym pejzażu przydomowych ogródków, sadów i pasiek, pól uprawnych, łąk i pastwisk, stawów, otoczone nadrzeczną zielenią i lasem. Wnętrza chałup wypełnione są sprzętami codziennego użytku, które opowiadają o codziennych zajęciach ludzi z XIX i XX wieku. Ostatnim budynkiem odwiedzonym przez uczniów naszej szkoły był drewniany kościół pw. Św. Marka Ewangelisty z połowy XIX w., który został przeniesiony do skansenu w Kolbuszowej z parafii w Rzechowie. Po skansenie, w piękne piątkowe południe, oprowadzał nas pan Janusz - przewodnik i pracownik muzeum, który w sposób ciekawy opowiadał o codziennym życiu, zwyczajach i obyczajach, czyli kulturze Lasowiaków i Rzeszowiaków.
    
    Z pewnością każdemu bardzo podobały się piątkowe lekcje w Skansenie. Uczniowie mogli zobaczyć, jak wyglądało życie ludzi w XIX i w początkach XX wieku na terenie Galicji. Uczniowie mieli możliwość porównania swojego dotychczasowego życia, z życiem ludzi sprzed ponad stu lat.
    
    Lekcje udało się zorganizować dzięki współpracy z Regionalną Fundacją „Serce”, w ramach projektu pn. „Jestem stąd. Śladami Janka Bytnara”.
    
    Kinga
    
    Szukając Boga, czyli czytamy wiersze Jana od biedronki
    
    Dzisiaj, 1. czerwca, obchodzimy 101. rocznicę urodzin ks. Jana Twardowskiego, jednego z najwybitniejszych poetów chrześcijańskich w Polsce. Pisanie wierszy, mówił ks. J. Twardowski, jest sprawą „wstydliwą czasem, czasem słabością. A dlaczego pisze się wiersze? Dlatego, że temu, kto je pisze, wydaje się, że ma coś bardzo ważnego, osobistego do powiedzenia. Tak bardzo ważnego, że trzeba ocalić i zapisać”.
    
    Co ważnego mówi do nas ks. J. Twardowski? Jedną z najważniejszych wartości, o których mowa jest w wierszach księdza, z całą pewnością jest Bóg. Poeta przedstawia Go jako Ojca, Dobrego Pasterza, który szuka zaginionych owieczek. Bóg Twardowskiego daje nam przyzwolenie, aby błądzić i poszukiwać. Nie wytycza jednej prostej drogi dotarcia do Niego, ale zezwala na szukanie własnej, nawet jeśli krętej. Poeta daje nam do zrozumienia, że miłość do Boga może odmienić nasze życie. Świat oglądany przez pryzmat wiary jawi się nam zupełnie inaczej; po prostu jest lepszy. Za kolejną wartości w hierarchii Twardowskiego możemy uznać miłość. W utworach mowa jest zarówno o miłości do Boga, do człowieka, do bliźniego. Zwłaszcza ci odrzuceni, poniżeni, schorowani i ubodzy zasługują na gorące uczucie z naszej strony – odbija się w nich obraz samego Boga. Możemy do Niego dotrzeć poprzez okazywanie miłości i ofiarności. Poeta wzywa do przeżywania życia jak najpełniej. Często cierpienie jest drogą, która prowadzi do osiągnięcia celu. Te uczucia – oraz umiejętność autorefleksji – odróżniają nas od innych stworzeń, bez nich nasza egzystencja byłaby niepełna.
    
    Panie Agnieszka Bałchan oraz Wanda Jasińska napisały projekt, na który - w ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa - otrzymała nasza szkoła pieniądze na zakup książek do biblioteki szkolnej. W programie partycypowało również Starostwo Powiatu Kolbuszowskiego. W związku z tym zaprosiliśmy ważne osobistości naszej społeczności lokalnej, aby przeczytały naszej młodzieży i zaproszonym gimnazjalistom z ZS nr 1 i z ZS nr2 w Kolbuszowej wybrane wiersze ks. Jana Twardowskiego. Na zaproszenie odpowiedzieli: ks. Lucjan Szurmierz – proboszcz Parafii pw. Wszystkich Świętych w Kolbuszowej, Wicestarosta Powiatu Kolbuszowskiego – p. Wojciech Cebula, p. Jan Zuba – Burmistrz Kolbuszowej, p. Elżbieta Mikołajczyk – dyrektor Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Kolbuszowej, p. Ewa Nowak – prezes Regionalnej Fundacji „Serce”, p. Mirosław Kaczmarczyk – dyrektor ZS nr 2 w Kolbuszowej, p. Elżbieta Małozięć – nauczyciela języka polskiego w ZS nr1 w Kolbuszowej, p. Jacek Bardan – dyrektor Muzeum Kultury Ludowej w Kolbuszowej, p. Anna Bryk – kierownik Filii Biblioteki Pedagogicznej w Kolbuszowej, p. Lidia Grabiec – redaktor „Korso Kolbuszowskiego”, p. Agnieszka Mierzejewska – bibliotekarz Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej w Kolbuszowej, podinspektor p. Marzena Woźnik - Zastępca Komendanta Powiatowego Policji w Kolbuszowej, starszy kapitan p. Paweł Tomczyk – Państwowa Straż Pożarna w Kolbuszowej, p. Bartłomiej Peret – nadleśniczy Nadleśnictwa w Kolbuszowej. Nasze Liceum reprezentował dyrektor – p. Dariusz Fus oraz uczennica kl. IIB – Natalia Dłużyńska. Spotkanie to było nietuzinkowe. Zasłuchani w interpretacje gości, poznawaliśmy wielkość i wyjątkowość poezji ks. Jana Twardowskiego.
    
    Witaj, majowa jutrzenko!
    
    Uczniowie naszego Liceum-Gabriela Fryc, Natalia Dłużyńska, Patrycja Wyparło, Dominika Rzemień, Radosław Mańka, Maciej Draus, Kacper Sito, Kamil Żak, Artur Chudzik, Konrad Haracz, David Rasiewicz, Jakub Salamon, Tomasz Fitał oraz absolwenci- Natalia Kolasa, Weronika Malinowska oraz Karol Kuraś przygotowali uroczystą akademię, by uczcić 225. rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Inscenizacja zatytułowana „Pro publico bono” została napisana i wyreżyserowana przez p. Wandę Jasińską, nauczycielkę j. polskiego. Uroczystość trzeciomajowe, zorganizowane przez Przewodniczącego Powiatu Kolbuszowskiego oraz Przewodniczącego Rady Miasta i Gminy Kolbuszowej przypominają nam, że chociaż Najjaśniejsza Rzeczpospolita była już 19 lat pod zaborami, nie zabrakło światłych Polaków – patriotów, którzy pragnęli zreformować państwo wedle najlepszych, oświeconych wzorców. Zreformować państwo i ocalić jego suwerenność. Ta myśl przyświecała następnym pokoleniom przez 123 lata.
    
    Referat okolicznościowy- przedstawiający historię i znaczenie Konstytucji 3 Maja- wygłosiła p. Małgorzata Gołębiowska, wicedyrektor Liceum Ogólnokształcącego w Kolbuszowej. W swoim wystąpieniu podkreśliła, iż Konstytucja była pierwszą w Europie i drugą na świecie (po konstytucji amerykańskiej z 1787 r.) nowoczesną, spisaną konstytucją. Została zaprojektowana w celu zlikwidowania wad systemu politycznego Rzeczypospolitej opartego na wolnej elekcji i demokracji szlacheckiej. Konstytucja zmieniła ustrój państwa na monarchię konstytucyjną, wprowadzała trójpodział władzy na ustawodawczą,, wykonawczą i sądowniczą, ograniczyła znacząco demokrację szlachecką, wprowadzała polityczne zrównanie mieszczan i szlachty, stawiała chłopów pod ochroną państwa, znosiła liberum veto. Zdaniem dwóch współautorów, Ignacego Potockiego i Hugona Kołłątaja była „ostatnią wolą i testamentem gasnącej Ojczyzny”, a została obalona przez konfederację targowicką popieraną przez Rosję, w wyniku interwencji wojsk rosyjskich w czasie wojny polsko-rosyjskiej w 1792 roku.
    
    Pani. Małgorzata Gołębiowska podkreśliła, ze dzień 3 maja 1791 roku został uznany Świętem Konstytucji 3 Maja. Obchody tego święta były zakazane podczas rozbiorów, a ponownie jego obchodzenie zostało wznowione w II Rzeczypospolitej, w kwietniu 1919 roku. Święto Konstytucji 3 Maja zostało zdelegalizowane przez hitlerowców podczas okupacji Polski w czasie II wojny światowej Po wyzwoleniu Polski przez Armię Czerwoną w styczniu 1951r. Święto 3 Maja zostało oficjalnie zdelegalizowane przez władze komunistyczne. W 1981 roku powrócono do świętowania rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja, a od 1990 roku dzień ten stał się jednym z najważniejszych świąt państwowych.
    
    My pamiętamy!!!
    
    3 maja 2016r. w MDK w Kolbuszowej wręczono nagrody uczniom LO w Kolbuszowej, którzy wzięli udział w 2. Powiatowym Konkursie Patriotycznym.
    
    Komisja konkursowa, której przewodniczył ks. Lucjan Szumierz – dziekan, proboszcz parafii pw. Wszystkich Świętych z Kolbuszowej oraz Andrzej Jagodziński – dyrektor Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej w Kolbuszowej, Wojciech Mroczka – historyk i regionalista oraz Magdalena Fołta -pracownik Muzeum Kultury Ludowej z Kolbuszowej, po przeanalizowaniu wszystkich dostarczonych prac, postanowiła przyznać następujące nagrody i wyróżnienia naszym uczniom:
    
    w kategorii literackiej:
    
    I miejsce – Laura Janus - Liceum Ogólnokształcące w Kolbuszowej
    II miejsce – Katarzyna Mytych - Liceum Ogólnokształcące w Kolbuszowej
    III miejsce – Daria Rudny – Liceum Ogólnokształcące w Kolbuszowej
    w kategorii plastycznej
    
    wyróżnienie: Dominik Kozak - Liceum Ogólnokształcące w Kolbuszowej
    
    w kategorii multimedialnej
    
    II miejsce – Emilia Łakomy – Liceum Ogólnokształcące w Kolbuszowej
    III miejsce – Gabriela Magda – Liceum Ogólnokształcące w Kolbuszowej.
    
    W trosce o propagowanie idei patriotyzmu wśród młodych ludzi oraz uczczenie rocznic wydarzeń historycznych, tj.: obchodów Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”, 6. rocznicy Katastrofy Smoleńskiej, Jubileuszu 1050-lecia Chrztu Polski, 225. rocznicy Uchwalenia Konstytucji 3 Maja, 96. rocznicy Bitwy Warszawskiej, 72. rocznicy Powstania Warszawskiego, 77. rocznicy napaści Związku Sowieckiego na Polskę, obchodów Dnia Sybiraka, 77. rocznicy Bitwy o Kolbuszową, 77. rocznicy wybuchu II wojny światowej. 72. rocznicy udziału kolbuszowskich żołnierzy Armii Krajowej w akcji „Burza”, 98. rocznicy Odzyskania Niepodległości Polski, 35. rocznicy wprowadzenia stanu wojennego oraz innych - Starostwo Powiatowe w Kolbuszowej zorganizowało II Powiatowy Konkurs Twórczości Patriotycznej pn. „Dlaczego należy pamiętać?”. Honorowy patronat sprawoł nad nim Starosta Kolbuszowski, p.Józef Kardyś.
    
    
    w kategorii multimedialnej
    
    II miejsce – Emilia Łakomy – Liceum Ogólnokształcące w Kolbuszowej
    III miejsce – Gabriela Magda – Liceum Ogólnokształcące w Kolbuszowej.
    
    Dziękujemy nauczycielom ( p. W. Jasińskiej. K. Mazurowi), którzy zainspirowali uczniów do udziału w konkursie. Wszystkim nagrodzonym uczniom serdecznie gratulujemy sukcesu.
    
    Lekcja polskiego i historii pod Wawelem
    
    W piątek, 22 kwietnia br. uczniowie klas II c oraz II d naszego liceum udali się do Krakowa, by tam poszerzyć i utrwalić zdobytą wiedzę z języka polskiego oraz historii. Taka forma edukacji stosowana jest od kilku lat i sprawdza się doskonale, bo uczniowie potwierdzają, że np. łatwiej im zapamiętać cechy różnych stylów w architekturze, gdy zobaczą przykłady takich budowli. Atutem jest także dostosowanie zwiedzania Muzeum Narodowego w Sukiennicach do potrzeb nowej matury, co polega na zwróceniu uwagi na malarstwo najwybitniejszych artystów i przeprowadzeniu modelowej analizy wybranych obrazów.
    
    Jednym z głównych celów wycieczki było zwrócenie uwagi na twórczość młodopolskich artystów, o których mówiono na języku polskim, a także na style architektoniczne widoczne w zabudowie Krakowa. Uczniowie zostali zobligowani do pilnego obserwowania zabytków i słuchania pani przewodnik, gdyż na przypadającej po wycieczce lekcji historii miała się odbyć kartkówka sprawdzająca nabytą w Krakowie wiedzę.
    
    Zaczęliśmy od Collegium Maius – najstarszej części Uniwersytetu Jagiellońskiego, aby rozbudzić pragnienie studiowania na tej najzacniejszej polskiej uczelni. Udaliśmy się także do kościoła św. Anny, gdzie podziwialiśmy barokowy wystrój świątyni.
    
    Potem przybyliśmy do Muzeum Narodowego w Sukiennicach.   Podczas zwiedzania interesowali nas głównie artyści związani z Młodą Polską, ale chętnie oglądaliśmy też dzieła malarzy z innych epok. Ogromne wrażenia wywarły na uczniach obrazy dużych formatów: Hołd pruski i Kościuszko pod Racławicami Jana Matejki czy słynne Pochodnie Nerona Henryka Siemiradzkiego. I oczywiście ekscytujący Szał uniesień Władysława Podkowińskiego oraz Czwórka Józefa Chełmońskiego. Podziwiać mogliśmy dzieła wielu wybitnych artystów, np. portret Stanisława Augusta Poniatowskiego w stroju koronacyjnym Bacciarelliego, Somosierra Piotra Michałowskiego, Matka Boska Prządka Feliksa Cichockiego-Nałęcza. Elementów impresjonistycznych szukaliśmy w obrazach Leona Wyczółkowskiego, np. Orka na Ukrainie. Jednak naszą uwagę szczególnie kierowaliśmy na Wernyhorę Jana Matejki, przedstawiającego ukraińskiego wieszcza Wernyhorę, do którego nawiązał Stanisław Wyspiański w Weselu.
    
    Po opuszczeniu Sukiennic wyruszyliśmy na spacer po Krakowie. Przygodę z miastem rozpoczęliśmy od spaceru Plantami. W pięknym wiosennym słońcu podziwialiśmy budzącą się do życia przyrodę. Odwiedziliśmy kościół Franciszkanów, gdzie znajdują się witraże autorstwa Wyspiańskiego, w tym słynny witraż Bóg Ojciec – Stań się! oraz polichromię w stylu secesyjnym, zaprojektowaną także przez Wyspiańskiego. Charakterystyczne w tej polichromii są przede wszystkim motywy kwiatów polnych, co wynikało z pewnością z tego, że artysta był w tym czasie zafascynowany wsią i kulturą chłopską.
    
    Pani przewodnik Anna Kapera w zajmujący sposób opowiadała o zabytkach Krakowa, prowadząc nas traktem królewskim – od Barbakanu przez Bramę Floriańską, ul. Floriańską do Rynku i dalej ulicą Grodzką aż pod Wawel. Starała się ukazać piękno zabytków, zwracając uwagę na różnorodność stylów architektonicznych. Uczestnicy wycieczki zobaczyli m.in. kamienice w stylu secesji, kościół św. Piotra i Pawła z piękną barokową fasadą i wnętrzem ukazującym tzw. biały barok jezuicki, a obok kościół św. Andrzeja – przykład sztuki gotyckiej. Zwieńczeniem tego wyjątkowego spaceru było wejście na Wzgórze Wawelskie, by podziwiać piękno renesansowego dziedzińca, ale przede wszystkim, by uklęknąć w Katedrze wawelskiej, w sercu polskości, czyli między sarkofagami królów Polski, przed konfesją św. Stanisława, przy tronie koronacyjnym i poczuć, że tu są nasi przodkowie i tutaj można poczuć wielkość, bogactwo i siłę naszej historii.
    
    Jeszcze chwila, by spróbować obwarzanków krakowskich i zrobić fotkę na cokole pomnika Adama Mickiewicza – bo przecież wszyscy umawiają się w tym miejscu – i z głową pełną wrażeń wyruszyliśmy w drogę powrotną.
    
    Alina Ziętek-Salwik
    
    Spotkanie z pisarzem
    
    18 kwietnia (poniedziałek) miało miejsce w naszej szkole spotkanie z pisarzem i wydawcą Leszkiem Korzeniowskim. Spotkanie zorganizowane było w ramach realizacji Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa przy współpracy z Biblioteką Pedagogiczną w Kolbuszowej.
    
    Jak sam Autor podkreślał, czuje się człowiekiem młodym duchem (mimo swoich 53 lat), a język angielski to Jego pasja, którą rozwija od czterech dekad. Autor promował swoje książki wydawane w Wydawnictwie Annles, które w Jego przekonaniu, pomogą młodym osobom osiągnąć płynność w posługiwaniu się językiem angielskim. Autor podkreślał, że stara się w swoich książkach nie tylko przedstawiać fakty językowe, ale je także wyjaśniać. Na uwagę zasługuje także szata graficzna – oryginalne ilustracje i żarty językowe. Leszek Korzeniowski przekonywał, że w swoje książki wkłada nie tylko wiedzę i doświadczenie, ale przede wszystkim serce i pasję.
    
    Sympatyczne spotkanie w miłej atmosferze dało szansę młodzieży na bezpośrednie obcowanie z autorem książek.
    
    W spotkaniu wzięły udział klasy 2d i 2b.
    
    Alina Ziętek-Salwik
    
    „Nie jesteśmy żadną „bandą”, jak nas nazywają…
    
    zdrajcy i wyrodni synowie naszej ojczyzny. My jesteśmy z miast i wiosek polskich” – mówił w 1946r. do swych żołnierzy mjr Zygmunt Szendzielarz, ps. „Łupaszka” (uroczysty pogrzeb tego niezłomnego żołnierza odbędzie się 24 IV 2016r. w Warszawie).
    
    Wczoraj, w trakcie rekolekcji wielkopostnych, mieliśmy okazję i przyjemność gościć w naszej szkole pana Franciszka Batorego, brata kpt. Józefa Batorego – żołnierza niezłomnego, który, za walkę z komunistami o wolną Polskę, razem z ppłk. Łukaszem Cieplińskim, mjr Adamem Lazarowiczem, mjr Mieczysławem Kawalcem, kpt. Franciszkiem Błażejem, kpt. Józefem Rzepką i por. Karolem Chmielem zginął 1 III 1951r. w Warszawie od strzału w tył głowy. O życiu i działalności konspiracyjnej kpt. J. Batorego opowiadał p. F. Batory.
    
    Uczniowie przeprowadzili również lekcje wychowawcze metodą „ kryształu diamentu” nt. „ …Zachowałam się jak trzeba”, czyli o wartościach żołnierzy niezłomnych. Punktem wyjścia do rozważań był film dokumentalny o sanitariuszce „Ince” – Danusi Siedzikównie, która w śledztwie (kierowanym przez naczelnika Wydziału III WUBP w Gdańsku J. Wołkowa i kierownika Wydziału Śledczego WUBP J. Bika) była bita i poniżana, mimo to odmówiła składania zeznań obciążających członków brygad wileńskich AK mjr. „Łupaszki”. Została skazana na śmierć 3 sierpnia przez sąd kierowany przez mjr. A. Gajewskiego i zastrzelona przez dowódcę plutonu egzekucyjnego ppor. Franciszka Sawickiego 28 sierpnia 1946. Według relacji przymusowego świadka egzekucji, ks. Mariana Prusaka, ostatnimi słowami „Inki” było: Niech żyje Polska! Niech żyje „Łupaszko”!
    
    Miała niespełna 18 lat.
    
    Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych
    
    ma na celu upamiętnienie żołnierzy tzw. drugiej konspiracji. Stanowili oni ruch niepodległościowy, który walczył o suwerenność Polski, uniezależnienie jej od wpływów ZSRR. Liczbę członków organizacji i wszystkich grup konspiracyjnych szacuje się na 120-180 tysięcy osób. Nazwę „Żołnierze Wyklęci” wymyślił jesienią 1993r. Czarek Karwowski, przygotowując wystawę poświęconą zbrojnemu podziemiu antykomunistycznemu . Święto Żołnierzy Wyklętych obchodzimy od 2011 roku. Zostało ustanowione z inicjatywy prezydenta RP, śp. Lecha Kaczyńskiego
    
    Dzień 1 marca został wybrany ze względu na rocznicę rozstrzelania członków IV Zarządu Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, wśród których był kapitan Józef Batory – kolbuszowianin. Egzekucja miała miejsce w 1951 roku w Warszawie, przy ulicy Rakowieckiej..
    
    Józef Batory - ps. “Argus”, “Wojtek”, “Orkan”, “August” ur. 20 lutego 1914 w Weryni. Pochodził z rodziny rolniczej, był synem Jana, aktywnego w Polskim Stronnictwie Ludowym oraz Petroneli z Wilków. Maturę zdał w Prywatnym Koedukacyjnym Gimnazjum w Kolbuszowej, w 1937r. rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W stopniu podporucznika ukończył Kurs Podchorążych Rezerwy Piechoty w 22 Dywizji Piechoty Górskiej. W czasie okupacji niemieckiej działał w ZWZ-AK jako oficer łączności Obwodu AK Kolbuszowa, następnie został adiutantem Komendy Obwodu. Po wkroczeniu Armii Czerwonej działał w Zrzeszeniu WiN, jako szef łączności zewnętrznej Zarządu Głównego. Od jesieni 1945 r. aż do końca 1947 r. był stałym łącznikiem WiN-u z prymasem Hlondem. Został aresztowany przez Bezpieczeństwa 2 grudnia 1947 r. Brutalne śledztwo trwało 3 lata i było prowadzone pod bezpośrednim nadzorem NKWD. Rozprawa odbyła się w październiku 1950 r. przed Wojskowym Sądem Rejonowym w Warszawie. 14 października kpt. J. Batory został skazany na 2 - krotną karę śmierci. Został rozstrzelany 1 III 1951 r. w więzieniu mokotowskim.
    
    17 IX 1994 r. w 54. rocznicę napaści ZSRR na Polskę odbył się jego symboliczny pogrzeb na cmentarzu w Kolbuszowej. Uroczystość poświęcono też jego młodszemu bratu Augustowi (ur. 1919), poległemu jako żołnierz Armii Krajowej w czasie akcji „Burza” 27 sierpnia 1944. Inny z braci Batorych Stefan (ur. 1920) za przynależność do AK wywieziony został do łagrów w Stalinogorsku.
    
    1 marca 2010 r. kpt. J. Batory został pośmiertnie odznaczony przez Prezydenta RP , śp.Lecha Kaczyńskiego za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
    
    Nasza społeczność szkolna włącza się w ogólnopolskie obchody święta, które przywraca pamięć o tych, którzy swe życie poświęcili walce o wolność Ojczyzny.
    
    8. marca o życiu i działalności niezłomnego żołnierza – kpt. Józefa Batorego opowie nam świadek tamtych dni, p. Franciszek Batory.
    
    Narodził się Konrad!
    
    Narodowy Teatr Edukacji z Wrocławia zaprosił uczniów naszej szkoły na spektakl teatralny zrealizowany na podstawie „Dziadów” cz. III A. Mickiewicza. Przedstawienie miało miejsce w MDK w Kolbuszowej 1 lutego 2016r.
    
                Ojczyzna, patriotyzm, prometeizm – tak można streścić przesłanie sztuki wystawianej przez aktorów z Wrocławia. Świadomość trudu, jaki ponieśli nasi przodkowie, by wyrwać Polskę z jarzma zaborów i systemu totalitarnego ( komunizmu) po II wojnie światowej pozwala widzowi lepiej zrozumieć literaturę romantyczną.
    
                Martyrologia młodzieży polskiej skazywanej na więzienia, tortury, zsyłki na Sybir, jej bezgraniczne oddanie się sprawie polskiej, charakterystyka społeczeństwa polskiego, metody działania cara Rosji, rola poety w walce o wolność – oto niektóre wątki przedstawienia.
    
                Zwyczajem teatru z Wrocławia są spotkania z widzami, które mają charakter warsztatów. Dzisiaj uświadamiano nam, jak ważne są emocje i jak wiele mamy sposobów, żeby je ujawniać.
    
                W imieniu publiczności dziękuję za niezapomniane wrażenia.

Wydarzenia

Spotkanie z Wernyhorą

Kolbuszowskie perełki przed oczami licealistów

Szkoła na przestrzeni wieków- wystawa w MiPBP

Lekcja polskiego i historii pod Wawelem

Z wizytą w Warszawie

Polacy nie gęsi…

Spotkanie z pisarzem

Linki

Kontakty

Logowanie