---

Szkoła z tradycjami

Liceum Ogólnokształcące w Kolbuszowej to najbardziej znacząca placówka oświaty na terenie powiatu kolbuszowskiego. Za tym stwierdzeniem przemawia wiele czynników, pośród których do najważniejszych należą: 100-letnia historia istnienia i aktywnej obecności Liceum w przestrzeni publicznej Kolbuszowszczyzny; przyjęcie za patrona Liceum Janka Bytnara „Rudego”; wysoki poziom przygotowania zawodowego kadry kierowniczej i grona pedagogicznego, wierność hasłu „Juventus semper fidelis”, tzn. „Młodzi zawsze wierni”. Wymienione czynniki to fundament i filary działania kolbuszowskiego liceum, gwarantujące i w przeszłości, i obecnie godne uwagi osiągnięcia dydaktyczne i wychowawcze.

 

 

 

Budynek Gimnazjum. Rok 1927.

 

 

 

 

Początki kolbuszowskiej placówki o profilu szkoły średniej gimnazjalnej sięgają roku szkolnego 1912/1913, gdy z inicjatywy dziekana i proboszcza miejscowej parafii rzymskokatolickiej ks. Jan Markiewicza uruchomiono I i II klasę „Prywatnego Gimnazjum Męskiego w Kolbuszowej”. Wkrótce powstały kolejne klasy, a także biblioteka gimnazjalna, pierwsze gabinety: fizyczny i geograficzny oraz pracownie szkolne. Wybuch I wojny światowej spowodował zawieszenia zajęć szkolnych. Wznowiono je jednak 1 września 1915 r. Wraz z odzyskaniem przez Polskę niepodległości w 1918 r. podjęto starania o rozwój szkoły. Nieoceniona była tu pomoc hrabiego Jerzego Tyszkiewicza, właściciela dóbr w Weryni, który na potrzeby szkoły tanio odsprzedał budynek byłego kasyna oficerskiego wraz z przyległym terenem. W marcu 1920 r. dokonano remontu budynku, by od 1 września mogły rozpocząć się w nim zajęcia szkolne. W 1926 r. przeprowadzono pierwszy w dziejach ówczesnego gimnazjum w Kolbuszowej egzamin dojrzałości.

Najazd Niemiec hitlerowskich na Polskę 1 września 1939 r. przeszkodził w inauguracji roku szkolnego 1939/40. Przez całą okupację niemiecką realizowano jednak tajne nauczanie, którym objęto ponad 100 uczniów. Po wyzwoleniu Kolbuszowej – na przełomie lipca i sierpnia 1944 r. –spod okupacji hitlerowskiej szkoła wznowiła działalność już 1 września. Wobec rosnących potrzeb edukacyjnych lokalnego środowiska w 1956 r. podjęto decyzję o budowie nowego budynku szkoły średniej ogólnokształcącej w Kolbuszowej. Oddano go do użytku 1 września 1966 roku.

 

 

Zasadnicza Szkoła Zawodowa i Liceum Ogólnokształcące w gmachu przy ulicy Bytnara. Rok 1966.

 

 

 

 

Dziesięć lat później oddano na potrzeby kolbuszowskiej placówki oddzielny budynek – ten, w którym liceum ogólnokształcące funkcjonuje do chwili obecnej.

 

 

 

Nowy budynek LO. Rok 1976.

 

 

 

 

 

W 1992 r. powstała nowoczesna sala gimnastyczna. W 2008 roku w ramach pozyskanych środków z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska oraz środków własnych starostwa wykonywana została gruntowna modernizacja budynku szkoły i hali sportowej.

 

 

Budynek i hala widowiskowo-sportowa. Rok 2011.

 

 

 

2 czerwca 2012 r. Liceum Ogólnokształcące im. Janka Bytnara w Kolbuszowej świętowało jubileusz 100-lecia swego istnienia. W uroczystościach wzieło udział wielu znamienitych gosci, nauczyciele, uczniowie i absolwenci szkoły.

 

 

 

Budynek LO. 02.06.2012 r.

 

 

 

 

---

Siła zawsze tkwiła w pedagogach

Dla wypracowania wizerunku Liceum jako szkoły wiernej tradycjom nie do przecenienia jest rola grona pedagogicznego, pośród którego zawsze były postaci wybitne, by miedzy innymi wymienić Joachima Matelmana, późniejszego profesora UJ, Wincentego Danka, rektora WSP w Krakowie, Jana Czekanowskiego, wybitnego antropologa, profesora uniwersytetów we Lwowie i w Poznaniu, Michała Swobodę, profesora uniwersytetów w Toruniu i Poznaniu, znanego poetę Mieczysława Jastruna, który w Kolbuszowej wydał pierwszy tomik swoich wierszy; Stefana Nawarę, dyrektora Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu. Tu w latach 1924-27 uczył także rodak kolbuszowski Marian Batko, który przebywając w czasie wojny w obozie śmierci w Oświęcimiu, dobrowolnie oddał życie za swojego ucznia.

Kolbuszowskie gimnazjum, a potem już liceum ogólnokształcące miało zawsze wspaniałą kadrę pedagogiczną, uczącą młodzież miłości do ojczyzny i szacunku do ludzi, wszczepiającą u niej nawyki solidnej i systematycznej pracy. Wśród najbardziej cenionych pedagogów doby powojennej wymienić trzeba: Juliana Jabłońskiego, Jana Tokarza, Michała Czartoryskiego, Józefa Szatkowskiego, Tadeusza Żeglina, Marię Augustynowiczową, Helenę i Władysława Burkiewiczów, Jana Wołowicza, Kazimierza i Jana Skowrońskich, Stanisława Janczyka, Karola Grodeckiego, Marię Świerk, Joannę Zioło. Nazwiska te na trwałe wpisały się w historię kolbuszowskiego liceum.

 

 

Profesorowie i absolwenci. Siedzą: J. Jabłoński, M. Augustynowicz, dyr. J. Tokarz, S. Janczyk. Rok 1952.

 

 

 

 

 

Dyrektorzy Gimnazjum i Liceum w Kolbuszowej w latach 1912-do chwili obecnej:
SOŁTYSIK Franciszek (1912-1915)
MENDRYS Tadeusz (1915-1916)
OPITZ Marceli (1916-1919)
CYLIŃSKI Leon (I-IX 1918)
BIELAWKA Marian (1919-1924)
SIATECKI Kazimierz (1924-1925)
WYKA Andrzej (1925-1937)
KASPRZYK Rudolf (1937-1939)
LOTZ Stanisław (IX-XI 1944)
SKOWROŃSKI Kazimierz (1944-1947)
TOKARZ Jan (1947-1952)
CZARTORYSKI Michał (1952-1953)
JABŁOŃSKI Julian (1953-1956)
SZATKOWSKI Józef (1956-1972)
GRODECKI Karol (1972-1985)
KATA Zofia (1985-1990)
LENART Zbigniew (1990-1999)
LEŚNIAK Wacław (1999-2001)
JASIŃSKA Wanda (2001-2002)
LEŚNIAK Wacław (2002-2003)
JASIŃSKA Wanda (2003-2008)
ZEMBROWSKA Krystyna (2008 -2014)

FUS Dariusz (2014- )

 

 

 

Grono pedagogiczne. Rok 1985

 

 

 

 

 

Nie sposób wymienić wszystkich nauczycieli z młodszego pokolenia, aby docenić wszystkie osoby zasłużone i kogoś nie pominąć. Warto jednak zauważyć, że z dobrym skutkiem trwa tu swego rodzaju sztafeta pokoleń. Wychowankowie tej szkoły są potem jej nauczycielami. Taka sytuacja gwarantuje kontynuację wartości i klimatu miejsca, ale nade wszystko ciągłość kształcenia i wychowania.

 

 

Grono pedagogiczne. Rok 1989

 

 

 

 

 

Kadra pedagogiczna zawsze była i jest dobrze wykwalifikowana. Wielu nauczycieli jest egzaminatorami nowej matury, co gwarantuje lepsze przygotowanie uczniów do tego egzaminu. Wystarczy wspomnieć, że nauczyciele Liceum zostali wielokrotnie uhonorowani Nagrodą Ministra, Medalem Komisji Edukacji Narodowej czy nagrodami Podkarpackiego Kuratora Oświaty i Starosty Kolbuszowskiego.

 

 

Grono pedagogiczne. Rok 2011.

 

 

 

 

 

 

Rezultaty działalności szkoły zwłaszcza wychowawcze i opiekuńcze są w dużym stopniu zależne od środowiska rodzinnego uczniów. Aby istniały między szkołą i domem dobre stosunki i współpraca powołuje się Radę Rodziców. Organ ten współpracuje ze szkołą w zakresie wszystkich spraw związanych z jej statutowymi zadaniami dotyczącymi kształcenia i wychowania oraz pomaga w utrzymaniu więzi z miejscowym społeczeństwem.

 

 

 

Grono pedagogiczne, 01.09.2015 r.

 

 

 

 

 

---