W 1930 r. Wojtyła rozpoczął naukę w Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Wadowity w Wadowicach. Już wówczas Karol Wojtyła dał się poznać jako świetny aktor, biorąc udział w sztukach wystawianych przez szkolny teatr. Rozwijał swoje umiejętności także w pracach kółek naukowych, działających na terenie szkoły. W wadowickim gimnazjum spotkał katechetę, ks. Kazimierza Figlewicza, który wywarł ogromny wpływ na religijność przyszłego papieża. Wojtyła należał do Sodalicji Mariańskiej i Stowarzyszenia Młodzieży Katolickiej.

              W 1938 roku zdał egzamin maturalny z bardzo dobrym wynikiem i rozpoczął studia polonistyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zmienił także miejsce zamieszkania, bowiem w roku rozpoczęcia studiów przeprowadzili się wraz z ojcem do Krakowa. Zamieszkali na ul. Tynieckiej (Dębniki) u rodziny Kaczorowskich. Wykładowcami Karola Wojtyły byli znani polscy naukowcy, m. in.: Zenon Klemensiewicz, Tadeusz Lehr – Spławiński, Kazimierz Nitsch i Stanisław Pigoń. Wojtyła uczęszczał na 36 godzin zajęć tygodniowo, ale to nie przeszkadzało mu podjąć w tym okresie pierwszych prób pisarskich. Powstały wówczas Ballady beskidzkie, oraz zadedykowany matce Psałterz Dawidów, znany także pod nazwą Renesansowy Psałterz.
            1 września 1939 r. hitlerowskie Niemcy zaatakowały Polskę. Wybuch wojny utrudniał kontynuację studiów, tym bardziej że uczelnie wyższe zostały zamknięte. W tej sytuacji Karol Wojtyła, by nie zostać wcielony do wojska, albo wysłany na roboty, musiał sobie znaleźć pracę. Zatrudnił się w zakładach chemicznych Solvay, a później w kamieniołomie na Zakrzówku. Na Uniwersytecie Jagiellońskim rozpoczęło się tajne nauczanie. Słuchaczem tajnych kompletów był także Karol Wojtyła. Na początku lat czterdziestych, po śmierci ojca, związał się z Teatrem Rapsodycznym. Wziął udział w kilku przedstawieniach, m. in. w Kawalerze księżycowym Mariana Nieżyńskiego.
             Obserwując trudną sytuację wojenną, postanowił nieść pomoc i pocieszenie ludziom, zostając księdzem. W 1942 roku wstąpił do Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie. Ówczesnym krakowskim arcybiskupem był ks. Adam Sapieha. Zajął się on młodym Karolem Wojtyłą, widząc w nim dobrze zapowiadającego się duchownego. 1 listopada 1946 r. właśnie z jego rąk Wojtyła przyjął kapłańskie święcenia. Wyjechał później na studia teologiczne do Rzymu, po czym po dwóch latach wrócił do kraju. Został wikarym w Niegowici i potem w parafii Św. Floriana w Krakowie. To właśnie podczas pracy w tej parafii, zaczął się angażować w ruch duszpasterstwa akademickiego. Ze swoimi studentami organizował wędrówki w góry, przekazując im w czasie tych wypraw prawdy wiary, naukę Kościoła, zachęcając do życia zgodnie z nią. W 1958 r. został biskupem.
             W latach 1963 – 1965 obradował II Sobór Watykański. Aktywny udział w jego pracach wziął biskup Karol Wojtyła. Wniósł ogromny wkład w powstanie wielu dokumentów soborowych. W 1963 r. został metropolitą krakowskim, cztery lata później kardynałem. W październiku 1978 r., po śmierci papieża Jana Pawła I, wyjechał do Rzymu na jego pogrzeb i mające się odbyć konklawe. 16 października 1978 r. z balkonu Bazyliki rozległy się słowa: “Habemus papam!” Kardynałowie wybrali na następcę Świętego Piotra Polaka, Karola Wojtyłę, który przyjął imię Jana Pawła II.  W czasie swojego pontyfikatu odbył 102 pielgrzymki (w tym 7 oficjalnych i 1 nieoficjalną do Polski), spotykał się w najwyższymi ówczesnymi głowami państw świata. Wydał 13 encyklik, 12 adhortacji apostolskich, 10 konstytucji, 37 listów apostolskich, ale także Nowy Kodeks Prawa Kanonicznego oraz Katechizm Kościoła Katolickiego. Ogłosił błogosławionymi 1267 osób, a ponad 450 kanonizował. Jan Paweł II zmarł 2 kwietnia 2005 r. Jeszcze tego samego roku Benedykt XVI uruchomił natychmiastowe rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Jana Pawła II, tym samym udzielił dyspensy w związku z koniecznością zachowania w takich przypadkach pięcioletniego okresu od śmierci kandydata, jaki przewiduje prawo kanoniczne. W roku 2009 papież Benedykt XVI podpisał dekret o uznaniu heroiczności cnót Jana Pawła II, który był równoznaczny z zamknięciem zasadniczej części jego procesu beatyfikacyjnego, a to w związku z cudem uzdrowienia przez Jana Pawła cierpiącej zakonnicy. W dniu 30 września roku 2013 papież Franciszek ogłosił, że kanonizacja Papieża-Polaka odbędzie się w niedzielę Bożego Miłosierdzia, 27 kwietnia 2014 r. w Rzymie. Co też się stało.

• Był to pierwszy Papież, który wziął udział w koncercie rockowym, który miał miejsce w Bolonii. Jan Paweł II łamał wszelkie stereotypy.
   
• Papież niezwykle mocno kochał dzieci, zawsze chciał aby te niewinne istoty miały godne i dobre życie.
   
• Był pierwszym papieżem, który napisał list do dzieci.
   
• Jan Paweł II zasłynął w Watykanie tym, że wprowadził on Internet. Było to niesamowite przedsięwzięcie, ponieważ wcześniej było to kompletnie nieosiągalne dla mieszkańców Watykanu.
   
• Karol Wojtyła na styk zdążył na konklawe, na którym wybrano go na papieża. Do kaplicy Sykstyńskiej wszedł jako ostatni, należy wspomnieć, że po zamknięciu bram nie wpuszcza się tam już nikogo, nawet kardynałów.
   
• Jan Paweł II miał siostrę lecz zmarła ona na wskutek uduszenia się. Karola Wojtyły nie było jeszcze na świecie, kiedy doszło do tej tragedii.
   
• Karol Wojtyła urodził się o tej samej godzinie, o której został wybrany na Papieża. 58 lat później został on o tej samej godzinie wybrany na papieża.
   
• Papież znał 7 języków obcych.
   
• Jako pierwszy papież zrezygnował z noszenia w lektyce.
   
• Z okna jego domu w Wadowicach widać było zegar zamontowany na pobliskim kościele z napisem głoszącym: “Czas ucieka - Wieczność czeka”.
   
• Całe życie papieża miało zadziwiający związek z liczbą 13, czyli liczbą maryjną(np. data śmierci - 21:37 - 2+1+3+7=13).