Wisława Szymborska urodziła się 2 lipca 1923 roku na Prowencie, obecnie części Kórnika. W 1929 roku rodzina przeniosła się do Krakowa, gdzie Wisława spędziła resztę swojego życia. W 1945 roku zadebiutowała na łamach "Dziennika Polskiego" wierszem "Szukam słowa". W latach 1953-1966 była kierowniczką działu poezji tygodnika "Życie Literackie", a w latach 1967-1981 publikowała w nim felietony "Lektury nadobowiązkowe". Od 1983 roku współpracowała z "Tygodnikiem Powszechnym".
Wisława Szymborska była osobą skromną, ceniącą spokój i prywatność. Nie lubiła rozmawiać o sobie ani o literaturze. Miała doskonałe poczucie humoru i lubiła obdarowywać przyjaciół dowcipnymi kolażami i loteryjkami. Nie znosiła celebry i ostentacji, dlatego przyjęcie Nagrody Nobla w 1996 roku było dla niej trudnym doświadczeniem.
Twórczość Wisławy Szymborskiej charakteryzuje się prostotą języka, bogactwem metafor, ironią i refleksyjnością. Poetka poruszała różnorodne tematy - od codziennych spraw po wielkie zagadnienia egzystencjalne. Jej wiersze są pełne ciekawości świata, zdumienia nad jego pięknem i okrucieństwem, troski o los człowieka i kultury. Jej poezja jest uniwersalna i ponadczasowa.
Wisława Szymborska zmarła 1 lutego 2012 roku w Krakowie. Zostawiła po sobie około 350 wierszy, które przetłumaczono na ponad 40 języków. Jej dorobek literacki jest nieocenionym skarbem polskiej i światowej kultury. Warto sięgnąć po jej książki i dać się porwać jej niezwykłej wyobraźni i mądrości.