Pedagog specjalny

 

- zwrócenie uwagi na możliwą nadwrażliwość ucznia na niektóre bodźce i odpowiednie reagowanie ( np. nadwrażliwość słuchowa – zniżenie tony głosu podczas rozmowy, wzrokowa – tworzenie stonowanych dekoracji w klasie itp.),

- kierowanie poleceń indywidualnie do ucznia, zwracanie się do niego po imieniu,

- robienie przerw między wypowiadanymi zdaniami, tak by dać uczniowi możliwość ich przetworzenia,

- powtarzanie polecenia, sprawdzanie stopnia jego zrozumienia,

- zachęcanie ucznia, by w razie potrzeby prosił o powtórzenie, uproszczenie czy zapisanie polecenia,

- nie przekazywanie zbyt wielu informacji, a gdy chodzi o polecenia, to wystarczy jedno, co da pewność jego wykonania przez ucznia ( dla pewności, można poprosić, aby opisał je własnymi słowami),

- w razie potrzeby dyskretne zapisywanie ( w dużym skrócie i jasnej formie) poleceń dla ucznia ( do wykonania w danym dniu) w notesie, który ma na ławce,

- sprawdzanie zrozumienia czytanego tekstu poprzez zadawanie dodatkowych pytań: Co się wydarzyło? Gdzie? Kiedy? Dlaczego? Itp.,

- używanie krótkich zdań, prostego i jednoznacznego języka – podawanie jasnych instrukcji,

- przedstawianie nowych pojęć lub materiału abstrakcyjnego w sposób możliwie najbardziej konkretny, popieranie ich tekstem pisanym, obrazem, ilustracją, filmem,

- uwzględnianie deficytów w zakresie rozumienia niedosłownych wypowiedzi, ironii, metafor, słów i wyrażeń wieloznacznych,

- organizowanie zajęć związanych z wyjaśnianiem znaczenia niektórych słów, przysłów, powiedzeń czy metafor,

- w razie potrzeby wydłużanie czasu przeznaczonego na wykonywanie poszczególnych zadań i prac pisemnych,

- dzielenie zadania na wieloetapowe krótsze części,

- zadawanie krótszych prac domowych,

- w miarę możliwości sprawdzanie wiedzy ucznia w formie przez niego preferowanej (np. zamiast śpiewać piosenkę może powiedzieć jej tekst),

- dostosowanie pomocy dydaktycznych i zadań do zainteresowań ucznia ( np. obliczanie różnicy czasu na podstawie rozkładu jazdy autobusów),

- wykorzystywanie wąskiej i fachowej wiedzy oraz zainteresowań ucznia podczas prowadzenia lekcji,

- umożliwianie uczniowi – w określonych sytuacjach, a nie zawsze, kiedy ma na to ochotę – mówienia o swoich pasjach i zainteresowaniach,

- na lekcjach wychowania fizycznego unikanie aktywności ruchowej związanej z rywalizacją. Zwalnianie uczniów ( z nadwrażliwością słuchową) z ćwiczeń, którym towarzyszy duży hałas. Dbanie o losowe przydzielanie do grup ( uczniowie z ZA są mniej sprawni i niezgrabni ruchowo oraz mają problemy z graniem zespołowym, co sprawia, że są pomijane lub niechętnie wybierane do grupy zawodników),

- z powodu impulsywności i problemów w czekaniu na swoją kolej odpytywanie ucznia w pierwszej kolejności,

- nie zakładanie, że uczeń nie słucha i nie uczestniczy w toku lekcyjnym jeżeli nie nawiązuje kontaktu wzrokowego, czy też siedzi bokiem do nauczyciela,

- dostrzeganie, nazywanie i chwalenie wszelkich zachowań empatycznych i współczujących,

- otoczenie ucznia dyskretną opieką, gdyż może on stać się łatwym obiektem zaczepek, prowokacji czy nawet chuligańskich wybryków ze strony rówieśników, gdy ten obrazi ich lub użyje przypadkiem niecenzuralnego słowa,

- staranie o to, aby uczeń zawsze miał z kim wykonywać zadania grupowe i asymilował się ze środowiskiem w każdej sytuacji,

- uczenie alternatywnych sposobów rozładowywania złości i agresji,

- uczenie zachowań właściwych i pożądanych dla danej sytuacji społecznej,

- ćwiczenie umiejętności społecznych, czyli: zawierania znajomości, słuchania, pytania, odmawiania, inicjowania rozmowy, dyskutowania, reagowania na krytykę i jej wypowiadania, radzenia sobie z uczuciami i ich wyrażania, np. gniewu i rozczarowania, jak również mówienia komplementów.

 

<a href="https://pl.freepik.com/darmowe-wektory/nauczyciel-rozmawia-ze-swoimi-uczniami-na-bialym tle_19244479.htm#query=nauczyciel&position=0&from_view=search&track=sph&uuid=688a8846-aafe-425c-86fe-58ef28c0ed50">Obraz autorstwa brgfx</a>

na Freepik